„Opozycja to nie nasi wrogowie. Uważamy ich za partnerów, z którymi chcemy realizować wspólnie polityczne cele.”

—  Dési Bouterse

podczas ceremonii zaprzysiężenia, 12 sierpnia 2010.
Źródło: Surinam: Dési Bouterse zaprzysiężony na prezydenta, 15 sierpnia 2010 http://lewica.pl/index.php?id=22209&tytul=Surinam:-D%E9si-Bouterse-zaprzysi%EA%BFony-na-prezydenta

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
partner , opozycja , nasi , wróg , cela
Dési Bouterse Fotografia
Dési Bouterse 1
surinamski polityk 1945

Podobne cytaty

Stanisław Dziwisz Fotografia

„Po 26 latach wolności, którą cieszyliśmy się, postępem i rozwojem, wracamy do czasów jakichś napięć politycznych i wewnętrznego skłócenia (…). Niechby do tego nie doszło nigdy. Ale te wypowiedzi różne są niebezpieczne, bo ulice można łatwo wykorzystać nie zawsze do celów politycznych, tak jak dla celów pozytywnych, dla dobra narodu wspólnego.”

Stanisław Dziwisz (1939) polski duchowny katolicki, sekretarz Jana Pawła II, arcybiskup krakowski

Źródło: Kard. Stanisław Dziwisz skomentował kryzys w Sejmie http://wiadomosci.onet.pl/kraj/kard-stanislaw-dziwisz-skomentowal-kryzys-w-sejmie/jp89n4c, onet.pl, 6 stycznia 2017

François Hollande Fotografia

„Polska ma w Unii centralną pozycję: geograficzną, ekonomiczną, polityczną. Ja się z tego cieszę. Jest naszym partnerem w najważniejszych sprawach, takich jak budżet UE, zarządzanie gospodarcze, Wspólna Polityka Rolna, a także relacje z sąsiadami i tworzenie wspólnej obrony.”

François Hollande (1954) Prezydent Francji

Źródło: rozmowa Adama Michnika i Dominiki Pszczółkowskiej, Europo. Nie możesz tylko zaciskać pasa, „Gazeta Wyborcza”, 10–11 marca 2012.

Lech Kaczyński Fotografia

„Czas więc na budowę solidarności społecznej. Czas, by formułować i realizować cele wspólne. Budować nowoczesną republikę – a więc współczesną Rzeczpospolitą – państwo będące wspólnym dobrem i dla elit, i dla społeczeństwa. Dla ogółu Polaków.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Maciej Chojnowski, Marek Krukowski, Warto być Polakiem. Prezydent Lech Kaczyński, op. cit., s. 130.

Herman Lieberman Fotografia

„PPS jest partją opartą na masach, chcemy realizować cele przez uświadamianie mas, jesteśmy w odróżnieniu od komunistów demokratami.
Mówi się o organizowaniu rewolucji, tworzeniu spisków. Jest to sprzeczność. Rewolucja jest jawna, występuje gwałtownie, spisek to konspiracja tych, którzy chcą zdobyć władzę. Nie było powodów, opozycja miała w Sejmie większość i szacunek w społeczeństwie.”

Herman Lieberman (1870–1941) polski prawnik, publicysta, minister

przed sądem okręgowym w Warszawie, 27 października 1931.
Źródło: Na procesie brzeskim, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.

Adam Pustelnik Fotografia

„(…) dokładnie zrozumiałem, jak ważne jest wybieranie sobie trudnych celów i walka o to, by je realizować.”

Adam Pustelnik (1982)

Źródło: Piotr Drożdż, Pustelnik Bros – sezon w Yosemite, „Góry”, nr 11 (138), listopad 2005 http://www.goryonline.com/gory,1210,0,0,0,F,news.html.

Magdalena Ogórek Fotografia

„Na pewno jest wybitnym politycznym strategiem. Realizuje wizję Polski, wobec której opozycja jest kompletnie bezsilna. (…) Różni go od innych polityków wszystko. Nie ma dziś w Polsce innej osoby, która miałaby całościową wizję Polski. (…) Liderzy opozycji grają w innej lidze. Niestety, podwórkowej.”

Magdalena Ogórek (1979) polska historyczka, doktor nauk humanistycznych

o Jarosławie Kaczyńskim
Źródło: Magdalena Ogórek – lwica prawicy, polityka.pl, 28 marca 2017 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1699242,3,magdalena-ogorek-lwica-prawicy.read

Mahmud Ahmadineżad Fotografia

„Nasze dwa kraje mają wspólne interesy i wspólnych wrogów. (…) Iran, Nikaragua, Wenezuela i inne kraje rewolucyjne są zjednoczone i będziemy się trzymać razem.”

Mahmud Ahmadineżad (1956) irański polityk

w czasie wizyty w Nikaragui.
Źródło: Lewica.pl, 14 stycznia 2007

„Państwo minimalne uważa nas za nienaruszalne jednostki, których innym nie wolno używać w określony sposób jako środka, narzędzia, instrumentu czy bogactwa; uważa nas za osoby mające indywidualne praca i obdarzone wynikającą z tego godnością. Respektuje nasze prawa, a przez to szanując nas, państwo to pozwala nam decydować o naszym życiu indywidualnie albo z kimś z kim tylko chcemy i realizować nasze cele i koncepcje nas samych tak dalece jak tylko potrafimy, korzystając z dobrowolnego wsparcia ze strony innych, obdarzonych podobną godnością. Jakże by jakiekolwiek państwo czy społeczeństwo śmiało zrobić więcej. Albo mniej.”

Robert Nozick (1938–2002)

Anarchia, państwo, utopia

Juan Perón Fotografia

„Rewolucje jak nasza cieszą się specjalnymi prawami. Bez wątpienia, aby osiągnąć nasze cele, musieliśmy często uciekać się do środków restrykcyjnych i nie przeczymy temu. Nałożyliśmy ograniczenia na wolności polityczne, kiedy to było niezbędne dla realizacji naszych celów. Rewolucja peronistowska teraz zakończyła się. Rozpoczyna się nowa faza, która będzie konstytucyjna, a nie rewolucyjna, bowiem kraj nie może znajdować się stale w procesie rewolucji. Co to oznacza w odniesieniu do mnie? Odpowiedź jest bardzo prosta, panowie: przestaję być liderem rewolucji i od teraz staję się prezydentem wszystkich Argentyńczyków, niezależnie od tego czy są przyjaciółmi, czy wrogami.”

Juan Perón (1895–1974) polityk argentyński, wojskowy

oświadczenie po nieudanym zamachu stanu przeciwko Peronowi w połowie 1955
Źródło: A.E. van Niekerk, Populism and political development in Latin America, Rotterdam 1974, s. 147, cyt. za: Marek Bankowicz, Demokraci i dyktatorzy, Krakowski Instytut Wydawniczy, Kraków 1993, ISBN 8390038503, s. 289.

„Opisujemy nasze zbiorowe cele wyłącznie w terminologii ekonomicznej – dostatek, wzrost, PKB, efektywność, wydajność, stopy procentowe, notowania giełdowe – tak jakby nie były one tylko środkami do zbiorowo wyznaczonych celów społecznych i politycznych, lecz same w sobie koniecznymi i wystarczającymi celami. (…) Tam, gdzie liczy się wyłącznie polityka ekonomiczna, demokracja oddaje pole polityce frustracji, politycznego resentymentu.”

Tony Judt (1948–2010)

Źródło: Zapomniany wiek dwudziesty. Retrospekcje, tłum. i red. P. Marczewski, wyd. UW, Warszawa 2011

Pokrewne tematy