„Jestem wierny swojemu miastu jak pies.”

„To ja, do wczoraj wierny pies.
Dlaczego to zrobiłaś? Dlaczego mnie zdradziłaś?
Czy zawsze tak musi być?”

„Zawsze wiadomo, co myśli pies. Są cztery możliwości. Pies może być wesoły, smutny, zły albo czujny. Poza tym psy są wierne i nie kłamią, bo nie mogą mówić.”

„(A ja) jestem Diogenes, pies.”

„Nie jestem rasistą, mój pies jest czarny.”

„Jestem jak ten pies, którego bito zbyt mocno i zbyt często. Już nie ufam żadnej ludzkiej istocie.”

„Jestem jak pies. Czasem mogę ugryźć, ale nie możesz nienawidzić psa. To takie kochane stworzenia.”

„W sumie Londyn ciężko go doświadcza. John ma już skromniejsze ambicje niż przedtem – znacznie skromniejsze. Londyńczycy początkowo rozczarowali go ubóstwem swoich ambicji. A teraz bliski jest tego, żeby do nich dołączyć. Dzień w dzień miasto doświadcza go i karze, a on, jak bity pies, stopniowo się uczy…”

„Jeśli pies spojrzy na ciebie i nie chce podejść, powinieneś dokładnie przyjrzeć się swojemu sumieniu.”

„Każdy pies ma prawo raz w życiu zobaczyć miejsce pracy swojego pana.”