„Do niej wszyscy się uśmiechają” – pomyślała i, jak to jej się często w stosunku do przyjaciółki zdarzało, poczuła równocześnie zazdrość i podziw.”

„Zazdrość czy zawiść to emocje, które mówią o słabym poczuciu własnej wartości.”

„Tak dramatycznie zaniżyły się standardy, że ja, przechodząc obok pijanych posłów, którzy się tłuką przed nowym Domem Poselskim, mam poczucie zbrzydzenia, a równocześnie upiorne poczucie normy.”

„Zdarzają się spektakle, gdy aktor zaczyna mówić i wszyscy go słuchają. Uśmiecha się, a cała widownia razem z nim. Kontakt z publicznością to najważniejszy z powodów, dla których aktor lubi stać na scenie. Zofia Kucówna mówiła o tym: „Poczucie władzy nad publicznością”. To władza, która przekazuje pozytywne emocje. Miałam takie momenty i zapamiętam je na całe życie.”

„Prawo rzymskie ma dwa oblicza. Z jednej strony reguluje stosunki między osobami prywatnymi, i z tego tytułu jest jednym z najbardziej godnych podziwu wytworów cywilizacji, z drugiej zaś stosunki między poddanymi a władcą, i wówczas tnie duchem czasu, w jakim skończyło się formować, to znaczy duchem poddaństwa.”

„Zawiść to zazdrość jadowita.”

„Zazdrość ukrywać się nie umie.”

„To nie miłość jest ślepa, ale zazdrość.”

„Zazdrość jest podstawą demokracji.”

„Zazdrość – żółtaczka duszy.”