„Serca przepełnione miłością nigdy daleko od siebie nie odejdą.”

„Pokora i ufność najdalej zajść potrafią, bo wnikną przez ranę Serca Bożego do Jego Ojcowskiego Serca, do samego Źródła Miłości.”

„Nie ożywi miłości w sercach innych ten, kto wpierw nie da jej z siebie.”

„Są rzeczy od których nie można uciec, jeśli nawet odejdzie się od nich bardzo daleko.”

„A kiedy przyjdzie po mnie, będę gotów,
wyruszyć w to miejsce, skąd nie ma powrotu,
by oddać jej serce, utonąć w jej szatach,
odejść z tego świata i nigdy nie wracać.”

„Ludzie zawsze odchodzą. Nie dlatego, że serce zapomina, a żale umierają. Rzeczy trwają ciągle w naszej miłości. Ale ludzie muszą w odpowiednim momencie odejść.”

„(…) jak raz zacznie się mieć wątpliwości, to one już nigdy nie odejdą. Nigdy.”

„Można odejść od swoich miłości, lecz nie podobna zapomnieć, że się kochało.”

„(…) może wcale już nie wróci. Tak zaczynali wszyscy. Muszę iść tu, muszę iść tam, coraz dalej. Aż wreszcie odeszli tak daleko, że już nie wrócili.”

„Żeby odejść od siebie też trzeba się spotkać.”