Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 174.
„Nagle pokój napełnił się światłem. Usłyszałem turkot i huk. Tory przechodziły dokładnie na poziomie mojego okna. Był to nadziemny odcinek metra i pociąg właśnie się zatrzymał. Za oknem zobaczyłem rząd nowojorskich twarzy. Wpatrywałem się w nie, a one wpatrywały się we mnie. Pociąg postał chwilę, po czym odjechał. Wróciła ciemność. Ale po chwili pokój znowu zalała fala światła. I znowu zobaczyłem te twarze. Była to istna wizja piekła, która raz po raz się pojawiała. Każdy kolejny pociąg przywoził ładunek twarzy jeszcze obrzydliwszych, bardziej zdemenciałych i okrutnych niż poprzedni. Piłem wino.”
Faktotum
Podobne cytaty
Źródło: Tomasz Tomczykiewicz: Kutz patrzy na Śląsk z pociągu, gazeta.pl, 10 października 2010 http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35063,8490873,Tomasz_Tomczykiewicz__Kutz_patrzy_na_Slask_z_pociagu.html#ixzz1788X7xYE
Źródło: wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkaz.htm
Źródło: Ostatnie pokolenie (fr. La derniere tribu), wyd. Albatros, 2007, tłum. Wiktoria Melech
z listu do Marii Fischer napisanego w Katowicach 28 grudnia 1922.
„Nawet niebo płacze zaglądając przez okno do mojego pokoju.”
Los powtórzony
„Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.”
Źródło: Świadek oskarżenia
„nie wypełniony tobą
mój pokój się nie kończy
nie ma ścian
ani okien”
Źródło: nie wypełniony tobą