„Ej, czy ty też wyrównujesz do dołu?
Za mądry dla ciebie, kto mądrzejszy od ogółu matołów?”

„Kiedyś Tomek Lis powiedział mi bardzo mądrze – uważaj żebyś nie był chórzystą, ty jesteś indywidualistą. Ja się tego trzymam.”

„Ej, ty praco, twarda praco,
Zmyślili cię, nie wiem, na co.”

„Wszystkie polityczne teorie przyjmują oczywiście, że ignorancja jest wśród większości ludzi powszechna. Rzecznicy wolności różnią się od pozostałych ty, że uznają niewiedzę własną, jak i niewiedze najmądrzejszych.”

„Czy pani o mnie co pisze?
Jan i Janowa popatrzyli znowu na siebie, pokiwali głowami i uśmiechnęli się.
– Ej ty głupi dzieciaku! gdzieby tam pani miała do nas o tobie co pisać… przysłała ot pieniądze na utrzymanie twoje. Bądź wdzięczna i za to!”

„Wątpię w siebie jak ty, każdy wątpi,
Spuszczam głowę w dół w samotności.
Liczę grzechy na palcach, brak rąk,
Potrzebuję pomocy, ty daj mi swoją dłoń.”

„Scena jest chora, a ty musisz się z niej leczyć,
i nieważne, co byś mówił, dzisiaj mi nie zaprzeczysz,
bo gdy łapię za miasto, ono nie może zasnąć,
a gdy ty łapiesz za nie, temperatura w dół leci.”

„Ej laleczko czemu to tak miało by być
Że czuła byś wstyd gdybym chciał cię…
Ja robię to tylko po to, bo znam się na klientkach
I lubię na ciebie patrzeć, jak jesteś uśmiechnięta…”

„I tu mi powiedział coś tak mądrego, co stało się dla mnie nauką i dewizą mojego postępowania do końca życia. Powiedział zdziwionym tonem: „To ty na mnie liczysz? Och, jaki ty jesteś głupi. Naucz się w życiu liczyć tylko sam na siebie.”. Tu miał rację. Przestałem liczyć na ludzi, więc tym większą radość sprawia mi każdy przypadek ludzkiej życzliwości i bezinteresownej pomocy.”

„Znów chcą tobą rządzić żebyś nie zabłądził
Wszyscy tacy mądrzy tacy pewni swego małego
W kupy się zbierają groźne miny mają
Wiwat mówią siła a tego to nie lubię
Więc zbudź się nim zaczniesz znowu skandować
Zbudź się to niedobry sen”