„(…) największa szatanów siła tam się okazuje, gdzie pożądliwość prokreacji niewstydliwa w grzesznym ciele mieszka; a jako że grzechu pierworodnego skutkiem nikt od owej płci dwojga grawitacji zdrożnej nie bywa wolny, tedy wszyscyśmy od tej strony na pastwę czarcich złości wydani i na to najpilniej baczyć mamy, aby te wrota, przez które najłatwiej wróg się wkrada, gorliwie zawierać, przystępu mu nie dawać, a tak na żywot wieczny zasłużyć.”

„Nowe siły wytwórcze przerosły już burżuazyjną formę ich użytkowania; ten konflikt między siłami wytwórczymi a sposobem produkcji nie jest bynajmniej konfliktem zrodzonym w głowach ludzkich, jak konflikt grzechu pierworodnego człowieka ze sprawiedliwością boską, lecz tkwi w samych faktach, zachodzi obiektywnie, poza nami, niezależnie od woli lub postępowania nawet tych ludzi, którzy go wywołali.”

„Koleżanki i koledzy politycy: boicie się własnych grzechów i skutków ich ujawnienia, a wymachujecie sztandarem praw obywatelskich!”

„Mych starych grzechów szczęściem nikt nie widział,
A więc poproszę o nowy przydział.”

„Pokryłem ziemię ruinami (…) usiałem ziemię trupami i potraktowałem moich wrogów jak dzikie zwierzęta. Miasta wydałem na pastwę ognia, niszczyłem, rozbijałem i piętrzyłem ruiny i zgliszcza i dokonywałem czynów, które spodobały się panu mojemu, Assurowi.”

„Prawdziwa wiedza zrodziła się z wrodzonej zdolności, a ponieważ winno się bardziej chwalić przyczynę niż skutek, tedy bardziej chwalić będziesz wrodzoną zdolność bez uczoności, niż uczonego bez zdolności.”

„Pokornym daje Bóg łaskę, a więc skutkiem wieńczy modlitwy z upokorzonego serca płynące.”

„Nikt nie wie więcej niż musi wiedzieć. Wszyscy jesteśmy zamknięci w grobach grawitacji.”

„Bądź uroczy dla swoich wrogów – nic ich bardziej nie złości.”

„Otóż jest faktem, że etyka chrześcijańska nigdy nie uważała udziału w wojnie i połączonej z nią konieczności zadawania śmierci żołnierzom armii wroga, za coś grzesznego i sprzeciwiającego się przykazaniu „nie zabijaj”. Winniśmy się tedy zapytać, dlaczego tak jest, a nie przejmować się zbytnio protestami humanitarnego pacyfizmu, natchnionego indywidualizmem i sentymentalizmem ostatniego wieku. Hipokryzja tego nurtu wychodzi na jaw, gdy występuje on przeciw wojnom, a nie śmie protestować przeciw krwawym rewolucjom i prześladowaniom.”