„Nad stalowym i wzburzonym morzem, pełnym oślepiających blasków, wstaje dzień. Niebo jest białe od mgły i gorąca, blaskiem martwym, lecz niemożliwym do wytrzymania, jakby słońce roztopiło się i rozlało pośród gęstych chmur.”

„Kocham makabrę w pełnym blasku słońca.”

„Śmigasz w niebie? – W powiewie.
Ukrywasz się jak n i e w i e m.

Czekaj! Skryję się z Tobą,
moja Druga Osobo.

Pryskasz? W morzu migocesz.
Jesteś Blaskiem, czy chłopcem?

Czemu smagasz po oczach
żrącą rózgą warkocza?”

„Cieniutki księżyc rzuca na niebo światło pozbawione blasku, oświetlające równym błyskiem wzburzoną wodę. Jak od wielu lat, po raz kolejny poszukuję właściwego porównania, które pozwoliłoby mi uchwycić to cudowne rozkwitanie morza – wody i światła, które od dawna mi się wymyka. Znowu na próżno. To dla mnie symbol tego, co trwa.”

„Miłość wśród cnót jest jak słońce wśród gwiazd: udziela im blasku i piękna.”

„Zielona ziemia, powiadasz? Jest w niej wiele tematów dla legendy, chociaż ją depczesz w pełnym blasku dnia.”

„Miłość między cnotami jest tym, czym słońce między gwiazdami: nadaje im blasku i urody.”

„Obudzili się oboje, kiedy słońce, wzniósłszy się ponad grzbiety górskie, zalało blaskiem przeciwległy brzeg rzeki. Rozżarzona czerwień wynurzyła się z porannej mgły i niczym ognista łuna rozgorzała nad lasami aż po horyzont.”

„Pieniądze nie kupią mnie,
Lecz oczu twych blask.
Wystarczy mi biały chleb,
Dopłyńmy do dna.”

„Niebo kąpie się w bitewnym blasku
Ogień za ogień. Nosi surowe imię: wielki Yang, Słońce
Rewolucja zaś ma nagie, różowe ciało
Przez chwilę idą razem
Póki nie znikną złudzenia.”