„Nienawiść nie ma tu nic do rzeczy. Oni byli tacy słabi, nie protestowali, pozwalali wszystko robić ze sobą. Ci ludzie nie stąpali po tej samej ziemi, nie można było nawiązać z nimi żadnego kontaktu. Tak rodzi się pogarda. Nigdy nie mogłem zrozumieć, jak oni mogli tak się wszystkiemu poddawać. Niedawno czytałem książkę o lemingach, które co pięć lub sześć lat wchodzą do morza, aby znaleźć w nim śmierć. Pomyślałem wtedy o Treblince.”

„Nie przywłaszczaj sobie żadnego prawa względem ludzi, którego oni sami ci nie dali, i nie przyznawaj żadnego względem siebie, którego im nie dałeś.”

„Niewiele rzeczy możemy pojąć wszystkimi pięcioma zmysłami.”

„Nieopisanej demoralizacji (…) ulegają ludzie prości i słabi. Uczą się oni złodziejstwa i zbrodni ludobójstwa; tracą poczucie sprawiedliwości i człowieczeństwa. W listach pasterskich, oczywiście konfiskowanych, protestowałem przeciw ludobójstwu.”

„Nic tak nie deprawuje człowieka, jak to, gdy ma wszystkie możliwości bez żadnej odpowiedzialności. Wtedy działa logika diabelska. Te iście diabelskie sztuczki są nastawione na korzyści finansowe. Nigdy takich ludzi przyzwalających na profanacje nie dopuszczać do władzy, bo w ważnych sprawach publicznych i państwowych nie można im zaufać. Oni mają w pogardzie prawdę, dobro i sprawiedliwość.”

„Najcenniejsze, co możesz zdobyć, to zdolność do:
1. zmuszania samego siebie, żeby rozbić to, co należy robić;
2. wtedy, gdy powinno to być zrobione;
3. bez względu na to, czy ci się to podoba, czy nie.”

„Rzeczy nie są dobre ani złe same z siebie. Stają się takie przez to, co z nimi robimy.”

„Tu idzie o uczucie. Niektórzy powiadają, że trzeba kierować się głową, ale to nieprawda. Głowa daje człowiekowi rozum, żeby wiedział, jak postępować, kiedy przyjdzie dobić targu albo robić takie tam rzeczy, ale czuć za niego nie może. Ludzie muszą czuć nawzajem do siebie to, co Bóg chciał, żeby czuli. Właśnie ci, co pozwalają, by nimi kierowała głowa, robią z życia taki galimatias.”

„Ludzie w gruncie rzeczy nie czytają; albo jeśli czytają, nie rozumieją, albo jeśli zrozumieli, zapominają.”

„Wiesz, Liesel, zastanawiałem się nad tobą. Nie jesteś prawdziwą złodziejką. Ta kobieta pozwalała ci wchodzić do domu. Zostawiła ci nawet ciastka. To nie jest prawdziwe złodziejstwo. Prawdziwe złodziejstwo jest w wojsku. Oni ukradli twojego i mojego ojca.”