„Pośród zniszczałych ozdób szkielet gmachu stoi,
Przyśpiewuje mu puszczyk pieśń pogrzebu z wieży,
A przeszłość łzawem okiem, w żałobnej odzieży
Wyziera szczelinami wypartych podwoi.”

— Józef Łapsiński

Źródło: Ojców z antologii Ziemia polska w pieśni

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

przeszłość , odzież , oko , pieśń , gmach , zniszczenie

Józef Łapsiński Fotografia

Józef Łapsiński 1

1805–1831

Podobne cytaty

„Klęska wyziera z oczu tych ludzi. Z oczu tych zgłodniałych wyziera rosnący gniew. W sercu ich wzbierają i dojrzewają grona gniewu – zapowiedź przyszłego winobrania.”

John Steinbeck książka Grona gniewu

Grona gniewu

„Matematyka podobna jest do wieży, której fundamenty położono przed wiekami, a do której dobudowuje się coraz wyższe piętra. Aby zobaczyć postęp budowy, trzeba iść na piętro najwyższe, a schody są strome i składają się z licznych stopni. Rzeczą popularyzatora jest zabrać słuchacza do windy, z której nie zobaczy ani pośrednich pięter, ani pracą wieków ozdobionych komnat, ale przekona się, że gmach jest wysoki i że wciąż rośnie.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Źródło: Czem jest matematyka i na czem polega jej postęp?

„Do 2020 r. wymrzemy. Nasi ludzie zostaną wyparci. Musimy walczyć o niepodległość albo ulegniemy zniszczeniu.”

Filep Karma (1959)

Źródło: Jacek Pawlicki, Papuaski grzech Indonezji, wyborcza.pl, 12 sierpnia 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,8240740,Papuaski_grzech_Indonezji.html

„Przeszłość jest niezniszczalna: prędzej czy później zdarzenia powracają. Jednym z takich powracających zdarzeń jest zamiar zniszczenia przeszłości.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

„Romantycy mieli świadomość, że w przeszłości wydarzyła się jakaś katastrofa, która eksplodowała frenetycznymi obrazami grozy i zniszczenia. Niesamowita Słowiańszczyzna – obca i bliska zarazem – jest znakiem rozdarcia, stłumioną nieświadomością, stroną macierzystą, rodzimą, nie-łacińską. Wyparta Słowiańszczyzna mogła się pojawić pod postacią tajnego, ukrytego przed panem i księdzem obrzędu obcowania ludu z umarłymi.”

Maria Janion (1926) polska uczona, historyk literatury

Niesamowita Słowiańszczyzna
Źródło: s. 28, 29

„Obawiam się, że w oczach wielu Polaków Gombrowicz żadnej gęby już nie ma. Gęba jego – jakakolwiek – została wyparta chociażby przez twarze ludzi tańczących z gwiazdami.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: Polska jest najtrudniejsza, „Twój Styl” nr 02/02.2011, 25 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/109944.html#

„Kiedy człowiek umiera,
zmieniają się jego portrety.
Inaczej patrzą oczy, a wargi
uśmiechają się innym uśmiechem.
Spostrzegłam to, powróciwszy
z pogrzebu pewnego poety.
I odtąd sprawdzałam często,
i potwierdził się mój domysł.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Trzcina (1924–1945)
Źródło: Kiedy człowiek umiera…, tłum. Anna Kamieńska

„Czas oczy łzami zalane ociera,
Czas drwi do gmachów pociechy otwiera,
A czego w ludzkim nie znajdziesz rozumie,
Długi czas umie.”

Kasper Miaskowski (1549–1622)

Źródło: Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych, wyboru dokonał Władysław Bełza

„Wszystko, co od nas już odchodzi
i zapada w przeszłość,
traci po drodze wiele
ze swoich właściwości.
Zło blednie, grzech zostaje zapomniany,
wino kwaśnieje,
a pocałunki, które uwięzły pod niebem,
przemieniają się w pieśń.”

Jaroslav Seifert (1901–1986) poeta czeski, noblista

Źródło: Koralowe kolczyki

„Lecim… lecim… w tej podróży,
Strach nam nieraz oczy mróży,
Czujem zawrót… szał…
Gdy przez otchłań, przez szczeliny,
Przepaścistej gwiazd krainy,
Umykamy w czwał.”

Gustaw Zieliński (1809–1881) polski pisarz i poeta

pisownia oryginalna.
Kirgiz
Źródło: Kirgiz, wyd. Księgarnia zagraniczna, Lipsk 1847, s. 54.

Pokrewne tematy