„Krzyk błyskawicznie wbiega i zbiega ze schodów.”

„U dołu schodów stał karzeł. Był łysy i trzymał czarne nożyce, którymi strzygł sny. Jej krzyk rozcinał bezsłowie, które przyszło do niej kilka lat temu i odtąd wszystkie zdarzenia nazywała iluzją. (…) Wiedziała, że nawet jeśli krzyk rozetnie sufit i kryształowe sople żyrandola posiądą jej ciało, nie może zawrócić (…) Na dole stoi karzeł. Chce więcej ugryźć niż jest w stanie przełknąć. Żenująca karykatura tego, co prowadzi Mrok. Przegrana inteligencji, co ugrzęzła w zacietrzewieniu. Brak pomysłu. Kopia kopii.”

„Wszyscy młodzi noszą w sobie ten krzyk – krzyk buntu, rozpaczy lub nadziei. To prawo młodości. Ich krzyk jest czymś dobrym, pod warunkiem, że wywoła echo, że ktoś go usłyszy.”

„Jądrem ciszy jest krzyk.”

„(…) krzyk jest wyrazem bezradności (…).”

„Jam krzyk. Krzyk waszej ciężkiej niemocy
Zrodzony jednej potwornej nocy,
Kleszczami bólu wydarty.”

„Ścinam dalej włosy i naglę słyszę krzyk. Oglądam się i widzę, że wbiega młoda, mniej więcej osiemnastoletnia dziewczyna i krzyczy na pozostałe kobiety:
– Co się z wami dzieje? Wstydźcie się! Przed kim płaczecie? Śmiejcie się raczej! Niech nasi wrogowie widzą, że idziemy na śmierć nie jak tchórze. Mordercy cieszą się z naszych łez!
Wszyscy stanęli jak wryci. Mordercy rozglądają się dookoła, wpadają w jeszcze większą wściekłość, a dziewczyna śmieje się cały czas aż do chwili wyjścia.”

„Krzyk: dziejowa sztafeta pokoleń.”

„To miał być krzyk w obronie dzieci. Krzyk, który poruszy wrażliwość widza stępioną przez różnego rodzaju drastyczne przekazy, pojawiające się chociażby w serwisach informacyjnych.”

„Błyskawica –
Krzyk czapli
Dźgnął ciemność”