„Setki posłów! Jeden, drugi, tam widzę trzeci…”

„W każdym człowieku tkwią właściwie trzej ludzie: jeden, który mówi; drugi, który słucha; trzeci, który umie milczeć.”

„I oto zapuścili się w nieskończoną dyskusję o kobietach. Jeden twierdził, że są dobre, drugi, że złe: i obaj mieli słuszność; jeden, że głupie, drugi, że pełne sprytu: i obaj mieli słuszność; jeden, że fałszywe, drugi, że szczere: i obaj mieli słuszność; jeden, że skąpe, drugi, że rozrzutne: i obaj mieli słuszność; jeden, że ładne, drugi, że szpetne: i obaj mieli słuszność; jeden, że gadatliwe, drugi, że skryte; jeden, że szczere, drugi, że obłudne; jeden, że ciemne, drugi, że rozumne; jeden, że stateczne, drugi, że wyuzdane; jeden, że postrzelone, drugi, że roztropne; jeden, że duże, drugi, że małe: i obaj mieli słuszność.”

„Nie powiedziałabym, że jeśli widzieliście jeden western, to widzieliście już wszystkie. Ale jeśli widzieliście wszystkie, to macie wrażenie, jakbyście widzieli jeden.”

„Nieuchronna wydaje się także konfrontacja politycznej poprawności z ludzką wolnością. Polityczna poprawność uważa za oczywiste, że jeśli jeden człowiek chce coś powiedzieć drugiemu, to musi uzyskać na to pozwolenie od trzeciego, który akurat sprawuje władzę publiczną.”

„Wenecja jest najwspanialszym z miast, jakie kiedykolwiek widziałem, najbardziej gościnnym dla posłów i cudzoziemców i rządzonym najmądrzej”

„Na szczycie nie ma presji. Presja pojawia się, gdy jesteś drugi lub trzeci.”

„Nieprawdaż, że czasem, kiedy wiatr wieje jeden i ten sam, to jeden z nas marznie, a drugi nie? I jeden marznie lekko, a drugi mocno?”

„Zdrowie jest najpierwszym dobrem, uroda drugim, a bogactwo trzecim.”

„Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Drugi kradnie to, co pierwszy zasieje.
Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Nie każdy w tym samym pokłada nadzieję.
Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Drugi kradnie to, co pierwszy zasieje.
Niewola człowieka na tym polega.
Że musi mieć więcej niż mu potrzeba.”