„W Paryżu większość aktorek i baletnic jest zarażona chorobami wenerycznymi.”

„Niektórzy lekarze sądzą, że choroby weneryczne i inne spadły na rodzaj ludzki z powodu satyr na lekarzy.”

„Co miesiąc, według rozkazu policyjnego komisarza, łapią w Paryżu od trzystu do czterystu publicznych dziewek i sortują: jedne do szpitala na leczenie, bowiem są chore na choroby weneryczne, inne są odwożone do domów pracy. Jeśli prostytutka ma pieniądze, zawsze może się wykupić. Wraca ponownie do swego rzemiosła już na drugi dzień po zatrzymaniu.”

„Melpomena to trup, ale stypie nie braknie zadęcia:
jest i jesiotr w bufecie, i szampan, i góry kawioru.
Baletnica z Bizeta mignęła muletą do zdjęcia…
Niepotrzebne są tutaj krzykliwe popisy aktorów.”

„Ach, gdyby nie istniały choroby weneryczne, cały problem miłości byłby rozstrzygnięty! Chodziłoby się dwanaście razy na tydzień do doświadczonej funkcjonariuszki zmysłów, prawie automatycznej szafarki upojeń, i nie znosiło się już zatargów z żoną, komplikacji domowych lub zgryzot z kochanką!”

„Większość świadomych aktorów kończy na reżyserii.”

„Większość aktorów nie chce brać udziału w zbliżeniach drugiej osoby.”

„Do większości swoich filmów Bergman sam pisze scenariusz i tworząc każdą postać myśli już, który z aktorów lub która z aktorek ją zagra.”

„Bronię swojego prawa do prywatności, prawa do słabości i choroby. Prawa każdego człowieka – prawa do wolności. To, co wyprawiają polskie brukowce, może doprowadzić do powtórki wydarzeń z Paryża sprzed pięciu lat, gdy osoba publiczna uciekająca przed dziennikarzami straciła życie.”

„Dla większości aktorów motywacją do występowania w telewizji są pieniądze. Pieniądze zarobione w teatrze nie pozwalają na utrzymanie rodziny.”