„(Sowiecka) perfidia wydaje się oczywista. Znając wzajemne urazy Polaków i Żydów, tworzono pole ostrego antagonizmu między nimi. Sprzyjała temu niechęć polskiej kadry oficerskiej do obecności Żydów w wojsku (Armii Andersa), paradoksalna gotowość wielu oficerów do rygorystycznego przestrzegania radzieckich zarządzeń, w istocie rzeczy wymierzonych nie przeciw Żydom, a przeciw państwu polskiemu. (…) Wprowadzenie różnic między obywatelami polskimi na podstawie podziału Polski sowiecko-niemiecką linią demarkacyjną z 1939 roku i odmówienia prawa polskim mniejszościom narodowym spełnienia obowiązków wojskowych wobec swego państwa było aktem politycznym, stwierdzającym wolę ZSRR aneksji wschodnich ziem Rzeczypospolitej Polskiej.”

— Krystyna Kersten

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 47.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

prawo , podstawa , różnica , wprowadzenie , obecność , pole , oficer , rzeczy , istota , mniejszość , gotowość , podział , antagonizm , chęć , tworzyć , spełnić , wojskowy , akt , państwo , obywatel

Krystyna Kersten 11

polski historyk 1931–2008

Podobne cytaty

„Reakcje środowisk żydowskich po marcowo-kwietniowej ewakuacji (Polaków z ZSRR) przekonały Stalina o skuteczności prowadzonej polityki i otworzyły pole do podburzania Żydów przeciw Polakom, Polaków przeciw Żydom. (…) Wykorzystując wzajemne resentymenty Polaków i Żydów, Stalin dążył do tego, by opinia światowa, alarmowana informacjami o antysemityzmie Polaków, nie reagowała na zamierzone i już częściowo realizowane pogwałcenie norm prawa międzynarodowego – aneksję połowy terytorium państwowego Rzeczypospolitej i narzucenie radzieckiego obywatelstwa obywatelom polskim, zamieszkałym na obszarze włączonym do ZSRR na mocy rozbiorowego paktu Ribbentrop-Mołotow.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 55.

„Armia Polska utworzona w Związku Sowieckim budzi dzisiaj kontrowersje, nie tylko w politycznym sporze. Była to armia niewątpliwie formowana z Polaków, ale całkowicie zależna od Związku Sowieckiego, czyli niemająca swojej podmiotowości. Jej twórca gen. Zygmunt Berling w swoim czasie podpisał apel o odrodzenie Polski jako siedemnastej republiki Związku Sowieckiego, a kadra oficerska armii w ogromnym stopniu wywodziła się z Armii Czerwonej. Byli to obywatele sowieccy, Rosjanie, choć często z polskimi korzeniami, a językiem dowodzenia był język rosyjski. W sensie politycznym była to armia, która wykonywała polecenia naczelnego dowództwa Armii Czerwonej, była politycznym narzędziem Stalina.”

Tadeusz Rutkowski (1965) historyk polski

Źródło: Dr hab. T. Rutkowski: Wkład Polaków w zwycięstwo nad Niemcami w czasie II wojny był największy w pierwszej fazie starć http://dzieje.pl/aktualnosci/dr-hab-t-rutkowski-wklad-polakow-w-zwyciestwo-nad-niemcami-w-czasie-ii-wojny-byl, dzieje.pl, 8 maja 2018.

„Niezależnie od stosunku do władz radzieckich, często zdecydowanie wrogiego, znaczna część Żydów uwierzyła, że to nie te władze, ale Polacy wzbraniają im prawa do służby w wojsku polskim.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

o reakcji na radzieckie zarządzenie z 1 grudnia 1941 pozbawiające mniejszości narodowe z Kresów Wschodnich polskiego obywatelstwa.
Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 48.

„To było powstanie Żydów polskich. Urodziliśmy się w Polsce i byliśmy polskimi obywatelami.”

Symcha Ratajzer-Rotem (1924–2018) polski działacz ruchu oporu

fragment przemówienia wygłoszonego podczas uroczystości 70. rocznicy powstania w warszawskim getcie.
Źródło: Żydowski powstaniec Symcha Ratajzer-Rotem „Kazik” odznaczony przez prezydenta, newsweek.pl, 19 kwietnia 2013 http://historia.newsweek.pl/zydowski-powstaniec-symcha-ratajzer-rotem--kazik--odznaczony-przez-prezydenta,103616,1,1.html

„Widmo pozostania na zawsze w Związku Radzieckim niemożliwości wydostania się zeń po otrzymaniu sowieckiego paszportu lub zaciągu do Czerwonej Armii sprawia, że Żydzi masowo zwracają się ze wszystkich stron Rosji do ambasady, delegatur jej i władz wojskowych z prośbą o przyjęcie ich do Armii Polskiej (…), Nie tylko licznie napływają do instytucji tych depesze i listy, ale w wielu wypadkach zainteresowani, nieraz żołnierze Armii Czerwonej w służbie czynnej lub tzw. strojbatalionach, zgłaszają się do nich osobiście, narażając się nawet na represje. M. in. miały miejsce wyroki śmierci na obywateli polskich Żydów za ucieczkę z Armii Czerwonej do wojska polskiego.”

Stanisław Kot (1885–1975) historyk polski, działacz ruchu ludowego

w raporcie z 16 lutego 1942 dotyczącym stanowiska ZSRR w sprawie obywatelstwa polskiego.
Źródło: Krystyna Kersten, Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968, Warszawa 1992, s. 43–44.

„Dzień Pamięci Holokaustu okazał się dniem poniżenia polskości. To kłamstwo i krzywda wyrządzana polskim bohaterom, całemu narodowi. To Polacy, jako jedyni przeciwstawili się ludobójstwu nazistowskiemu i sowieckiemu. To Polacy jako jedyni stanęli w obronie narodu żydowskiego! Dzień Pamięci Holokaustu powinien być obchodzony nie tylko w Izraelu, ale również w Polsce. Główna część ofiar była obywatelami II RP. Większość współcześnie żyjących Żydów są potomkami Żydów polskich. To jest fragment losów państwa polskiego. Jesteśmy współżydami w Chrystusie!”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Krzysztof Wyszkowski: Dzień Pamięci Holokaustu okazał się dniem poniżenia polskości https://www.tysol.pl/a18013-Krzysztof-Wyszkowski-Dzien-Pamieci-Holokaustu-okazal-sie-dniem-ponizenia-polskosci, tysol.pl, 13 kwietnia 2018

„Informacje, jakie oficjalne koła żydowskie otrzymały o rzekomych dyskryminacjach Żydów przez polskie władze wojskowe w Rosji, są nieścisłe. Mogły być indywidualne wystąpienia oficerów, niezupełnie poprawne. Dlaczego jednak dotąd oficjalne koła żydowskie nie potępiły jawnej zdrady i innych zbrodni, jakich się wobec Polski i polskich obywateli dopuszczali przez cały czas okupacji sowieckiej?”

Władysław Sikorski (1881–1943) generał polski, premier

w czerwcu 1942 w odpowiedzi na skargę przedstawicieli Agencji Żydowskiej – Izaaka Grunbauma i Emila Schmoraka na dyskryminację Żydów w armii polskiej w ZSRR i nieprzyjmowanie ich do jej szeregów.
Źródło: Krystyna Kersten, Polacy – Żydzi – komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968, Warszawa 1992, s. 32–33.

„Ponad trzy miliony Żydów zginęło w Polsce i Polacy nie będą spadkobiercami polskich Żydów. Nigdy na to nie pozwolimy (…) Będą słyszeli o tym od nas tak długo, jak Polska będzie istnieć. Jeżeli Polska nie spełni roszczeń Żydów, będzie „publicznie atakowana i upokarzana” na forum międzynarodowym.”

Israel Singer (1942) sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów

Uwaga: Przetłumaczony przez Iwo C. Pogonowskiego fragment depeszy agencji Reuter z Buenos Aires, nadanej w piątek 19 kwietnia 1996, poświęconej Światowemu Kongresowi Żydów (The World Jews Congress).
Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: Iwo C. Pogonowski, Krzywe zwierciadło. Komentarz do „Upiornej Dekady” (Sprawy dotyczące odszkodowań dla Polaków i Żydów za straty poniesione w wyniku hitlerowskiej i sowieckiej okupacji). [w:] Cena „Strachu”. Gros w oczach historyków, pod red. R. Jankowskiego, wyd. II, Fronda, Warszawa 2008, s. 29. ISBN 9788360335130, (cytat za publikacjami I.C. Pogonowskiego w: 1) miesięczniku polskim „Panorama Polska – Polish Panorama”, kwiecień 2001, Edmonton, Kanada. 2) tygodniku „Głos” nr 15/16, 2001, artykuł pt. „Upiorna dekada” Grossa)

„Dziś Obóz Wielkiej Polski to jest właściwie obóz młodych Polaków, którzy mają tworzyć życie narodu polskiego, jego pracę na wszystkich polach, osłaniać piersiami swoimi jego byt i jego dobro przeciw wrogom, którzy by chcieli je zniszczyć, wziąć w swoje ręce losy państwa polskiego.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

„Bikont twierdziła, że mordowanie Żydów nie kompromitowało w oczach AK i zarówno słuchacze, jak i rozmówcy nie mieli powodu jej nie wierzyć. O tym, że Polska była szczególnym krajem pod okupacją, gdzie państwo podziemne karało śmiercią za wydawanie Żydów, Bikont się nie zająknęła. Tak jak i o skali pomocy Żydom i cenie, którą płacili za to również zwykli Polacy. Przypomnijmy, że rozmowa toczyła się we Francji, której oficjalna rządowa emanacja, jaką było państwo Vichy, deportowała swoich Żydów do niemieckich obozów śmierci.”

Bronisław Wildstein (1952) dziennikarz polski

o zachowaniu dziennikarki „Gazety Wyborczej” Anny Bikont podczas dyskusji o historii polskich Żydów we francuskim radio.
Źródło: „Uważam Rze”, 21 marca 2011

Tematy

Krystyna Kersten 11

Podobne cytaty

Pokrewne tematy