„Wolałbym już cierpieć skrajną nędzę, aniżeli obrać zawód, do którego nie mam powołania.”

„Własność jest przyczyną cierpienia i nędzy w społeczeństwie.”

„W pewnym sensie lepiej jest zabić, aniżeli sprawiać cierpienie.”

„Jest na świecie jeden zawód, jedno jedyne powołanie – być dobrym dla drugiego człowieka.”

„(…) pociąga mnie ten zawód [aktorki], który pozwala zaszaleć wyobraźni i otwiera na inną rzeczywistość. Staram się trzymać obranej drogi.”

„Zawód pedagoga jest jednym z najbardziej niewdzięcznych zawodów na świecie. Uczysz wbrew temu, którego uczysz. (…) I jeśli w tym zawodzie jest coś z powołania, to to, że uczysz pomimo wszystko wytrwale, wiedząc, że zostaniesz doceniona przez ucznia dopiero w przyszłości.”

„Całą siłą woli uważać na każde poruszenie serca. Dużo cierpieć raczej, aniżeli dla ulgi cierpień fizycznych zgrzeszyć. Mieć przede wszystkim zawsze i wszędzie wolę Bożą na celu, a nie własne zadowolenie i to we wszystkim. Koniecznie potrzeba żyć w zupełnym zapomnieniu o sobie, nic a nic nie pragnąć dla siebie, ani uznania, ani przyznania, ani ulgi w cierpieniach wewnętrznych, ani lepszego zdrowia, ani nawet tego, co jest koniecznie potrzebne i co wolno i koniecznie mieć. Jednym słowem nic a nic dla siebie.”

„Chwile cierpienia więcej łączą serca, aniżeli długie miesiące przeżyte razem w spokoju.”

„Jak mi miło, że wobec Pana Jezusa, Jego woli, Jego chwały nie ma na nią czasu ani przestrzeni, gdy miłość w Nim łączy i tak cudowna, a podniosła wspólność powołania do jednego dzieła – czy tu, czy tam – jedno w Nim, a jeśli są trudności i przeszkody, jeśli braki odczuwamy, to z nędzy własnej one pochodzą i jakiegoś pragnienia osobistego.”

„Dobry człowiek woli sam cierpieć, niż na cierpienia patrzeć.”