„Wiara poszukująca zrozumienia.”

„Matki to pierwsze nauczycielki, pierwsze wychowawczynie i to właśnie od matek zależy szczęście, przyszła szlachetność, uprzejmość, wiedza, podejmowanie decyzji, zrozumienie oraz wiara ich malutkich dzieci.”

„Do heroizmu dojrzewa się codziennie, wypowiadając z coraz pełniejszym zrozumieniem słowa zrodzone w sercu, w kontakcie z żywym Słowem Bożym, przekraczając barierę spojrzenia wiarą na każde z szarych wydarzeń. Bez szczególnej łaski Ducha Świętego heroizm wiary i miłości jest jednakże niemożliwy.”

„Tolerancja to dążenie do zrozumienia innych.”

„Drwina kończy się tam, gdzie zaczyna się zrozumienie.”

„Zrozumieć wszystko bez zrozumienia siebie – to śmieszne.”

„Dała mi do zrozumienia, że jest ze mnie kawał lenia.”

„Głupota to czynny brak zrozumienia.”

„Korzenie złości tkwią w naszym braku zrozumienia samych siebie oraz braku zrozumienia głębszych i bezpośrednich przyczyn tego przykrego stanu.”

„Jestem kojarzony z wiarą, choć pracuję nie tylko w mediach katolickich. Gdy byłem nastolatkiem, wiara odgrywała wielką rolę w moim życiu. Często chodziłem do kościoła, byłem ministrantem, jeździłem na pielgrzymki. Od wiary odszedłem na studiach. Głównie dlatego, że nikt mi nie pomógł przejść od wiary dziecka do wiary dorosłego człowieka, od paciorka do zgłębienia sensu modlitwy, od zrozumienia, że Bozi jest przykro, gdy zrobimy coś złego, do pojęcia sensu spowiedzi itd. Wiara stała się dla mnie czymś infantylnym. Wyrosłem z chodzenia do kościoła tak jak wyrosłem z krótkich spodenek. Po drugim roku studiów dziennikarskich trafiłem na praktykę do „Tygodnika Powszechnego”. Redakcja mnie wciągnęła. Po miesięcznym stażu zaproponowano mi, abym został. Zajmowałem się wtedy tematyką międzynarodową i polityką krajową, a zarazem powoli powracałem do wiary.”