„Obsadzenie Johna Travolty [w filmie Pozdrowienia z Paryża] było pomysłem Luka Bessona. Studiując jego karierę zauważamy, że z każdą rolą zmienia się nie do poznania, inaczej się ubiera, ścina włosy, bawi się swoim wizerunkiem. Wax to przerysowana postać agenta, który często strzela bez chwili zastanowienia. Travolta prezentuje styl gry typowy dla Actor’s Studio, eksperymentuje na planie i jego postać powoli ewoluuje. Jonathan Rhys-Meyers pracuje zupełnie inaczej, zna wszystkie kwestie na pamięć, przyjeżdża na plan skrupulatnie przygotowany. Właściwie idealnie pasują do swoich postaci.”

— Pierre Morel

Źródło: Reżyser Pierre Morel o filmie „Pozdrowienia z Paryża”, „Monolith”, 16 lutego 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/110,1

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

pomysł , rola , studio , pamięć , włosy , plan , postać , styl , kwestia , kariera , luka , pracujący , strzelać , poznanie , przygotować , zastanowienie , wizerunek

Pierre Morel 2

1964

Podobne cytaty

„Jasne, że nie chciałbym nikogo naśladować, ale przecież i tak nikt nie powie, że gram Danny’ego, tylko Travoltę. Ludzie utożsamiają z nim tę postać. Zamierzam posłużyć się cytatami z Travolty.”

Konrad Imiela (1972) aktor polski

o roli w musicalu Grease.
Źródło: „Życie”, 19 października 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kimiela1.htm

„Z tym filmem jest taki problem, że jest genialny. Zaprezentowana tam postać Amadeusza jest genialna, Milos Forman fantastycznie to wyreżyserował. Ciężko jest się z czymś takim zmierzyć. Na pewno u nas w teatrze będzie to inne. Zresztą już sam scenariusz teatralny różni się od tego filmowego. Jest obawa do porównywania nas do filmu, ale spektakl teatralny rządzi się swoimi prawami. Ta postać może jest tą samą, jeśli chodzi o warstwę historyczną, ale w teatrze i w filmie wygląda ona zupełnie inaczej. W filmie można przedstawić tę postać w zupełnie inny sposób, można zrobić zbliżenie, a tutaj jesteśmy na żywo, jesteśmy jeden do jeden i to jest zupełnie coś innego.”

Łukasz Chrzuszcz (1983)

odpowiedź na pytanie, czy nie boi się porównywania swojej roli – Amadeusza – do kreacji z filmu Amadeusz.
Źródło: Amadeusz – rockman z ADHD „Dziennik Teatralny”, 25 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27310

„Każda postać prezentuje jakąś cechę, która we mnie tkwi.”

Chuck Jones (1912–2002)

Each character represented a trait that resides in me. (ang.)

„Gdy kończę pracę, zostawiam postać w studio i zajmuję się swoim życiem. Nigdy nie zabieram tego ze sobą do domu.”

Liam Neeson (1952) północnoirlandzki aktor

Źródło: wywiad, 2005 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/tajemniczy-pomocnik-batmana,1,3806444,wiadomosc.html

„Aktor już na samym początku określa całkowicie swoją postać. Tak jak się zagra pierwszego dnia, tak należy grać już do końca, inaczej nie da się utrzymać spójności postaci. To zawsze jest dla mnie szczególnie stresujące. W teatrze pod tym względem jest zupełnie inaczej. W każdym spektaklu można odrobinę odejść od pierwotnie wyznaczonego schematu.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16597

„Jestem kameleonem wcielającym się w każdą postać.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Tożsamość Bourne’a

„Teatr przynosi więcej satysfakcji, ponieważ co wieczór wcielasz się w kompletną postać. To jest jak wystawna kolacja co wieczór. W filmie jest inaczej, bo pracujesz nie po kolei i przez wiele miesięcy. Tak, że trudno ogarnąć całą złożoność bohatera. A i tak po zmontowaniu, może się okazać, że film jest niedobry. Jednak minusem teatru jest to, że trzeba grać codziennie.”

Justin Theroux (1971) aktor amerykański

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34852

„Każdą rolą żyłem bardzo szczególnie, ale tylko na planie. I na planie ją zostawiałem. Aktorstwo traktuję jak rzemiosło, bardzo technicznie, i nigdy nie mam poczucia, że staję się taki, jak grana przeze mnie postać. (…) Większy wpływ na moje samopoczucie, które mogę zabrać do domu, ma atmosfera na planie, efekt pracy danego dnia, niż to co grałem.”

Harrison Ford (1942) aktor amerykański

Źródło: Bogdan Kuncewicz, Harrison Ford: Gnam do przodu, planetakobiet.com.pl, 6 grudnia 2012 http://www.planetakobiet.com.pl/artykul-3612-harrisonfordgnamdoprzodu.htm

„W filmie można przeprowadzić postać od początku do końca, bo zna się cały jej rozwój, początek i koniec historii, każdy krok. Można mieć na nią pomysł, przemyśleć i zbudować. W serialu nie da się tego zrobić na dłuższą metę, bo scenariusze powstają na bieżąco. Jest jeszcze jedna różnica. Na planie filmu gra się powściągliwiej, bo na duży ekran dużo się przenosi. Trzeba uważać, żeby nie przesadzić. Grając w serialu można pozwolić sobie na więcej ekspresji. Trzeba też nauczyć się mierzyć z ewoluowaniem postaci. Mimo wielu zmian, jakie przechodzi na przestrzeni odcinków, należy jej bronić. To też sztuka.”

Katarzyna Glinka (1977) polska aktorka

porównując pracę w filmie i serialu.
Źródło: Dzień dobry i hop do łóżka! Rozmowa z Katarzyną Glinką, 11 stycznia 2011 http://www.barwyszczescia.pl/16595/dzien-dobry-i-hop-do-lozka.html

„Nie ten jest lekarzem, kto wszystkie recepty zna na pamięć, lecz ten, kto w odpowiedniej chwili umie do książki zajrzeć.”

Anton Czechow (1860–1904) rosyjski nowelista i dramatopisarz

Tematy

Pierre Morel 2

Podobne cytaty

Pokrewne tematy