„Sumienie zajmuje w człowieku centralne miejsce. Daje mu poczucie, że jest on istotą ludzką. Sumienie to duchowy mechanizm, który pragnie, czuje, postrzega i zawsze jest otwarty na wieczność.”

„My mówimy o sprawiedliwości opartej wyłącznie na sumieniu ludzkim, sprawiedliwości, która jest zgodna z sumieniem dziecka; jej istotę wyraża proste słowo: równość.”

„(…) granica krzywdy spoczywała niejednokrotnie w sumieniu, które nie było ludzkie, nie mogło być więc sumieniem komunisty.”

„Wytrych ma zawsze coś na sumieniu.”

„Tu i teraz ma zawsze na sumieniu jakieś tam i kiedyś.”

„Decyduje człowiek, nie samo prawo. Prawo zawsze można obejść. Oprócz prawa konieczne jest sumienie…”

„Najwyższą instancją ludzką jest sumienie obiektywizowane poszukiwaniem prawdy.”

„Sumienie prawdziwej kobiety zawsze ją usprawiedliwia.”

„Ludzie doświadczeni mówili mi, że kto ma czyste sumienie, czuje się szczęśliwy i zadowolony, a przecież pełny żołądek daje nie najgorsze wyniki, tylko tańszym kosztem i bez większej fatygi. Gdy człowiek porządnie i zdrowo się pożywi, staje się pobłażliwy i szlachetny, wspaniałomyślny i czuły.”

„Czy obywatel powinien – choćby tylko na chwilę, choćby w najmniejszym stopniu – podporządkowywać swoje sumienie prawodawcy?; po co w takim razie każdy człowiek ma sumienie?”