„Na piaskach
moich snów
ktoś nakreślił znak
ryby
i odszedł”

„Nasz znak Jonasza: dusząc się w ciemności, płyniemy nie wiadomo dokąd, w brzuchu zdychającej ryby.”

„Słyszycie mnie, głupie ryby! Na pierwszy znak protestu z waszej strony potnę was na części jak zbutwiałe kawałki drzewa.”

„Lata, które wypełniły kontury historii
nakreśliły oblicze każdego kraju.
Mimo to, jeszcze czujesz oszołomienie dziecka,
które zasnęło przeglądając atlas,
a sen zaniósł je bardzo daleko od domu.”

„Moim życiem jest pływanie i na razie nie chcę niczego zmieniać. Jestem jak ryba w wodzie i w wodzie czuję się jak ryba.”

„Jeśli ktoś chodzi we śnie po nocy, jest lunatykiem. Jeśli chodzi we śnie za dnia, jest pracownikiem.”

„Czy to upiorny sen? Ten upał, ten piasek, to nieokreślone uczucie odrazy, którego doznawał, ilekroć spojrzał na czerwoną kulę.
Sen? Nie, człowiek nie zasypia i nie ma widziadeł sennych podczas walki w Kosmosie.
Śmierć? Niepodobna. Gdyby istniała nieśmiertelność, nie byłaby czymś tak bezsensownym, złożonym, z błękitnego skwaru, błękitnego piasku i czerwonej ohydy.”

„Co ma nie osiadać, skoro jak wszystko w moim życiu budowałem na piasku.”

„Złote chwile w strumieniu życia przemykają mimo nas, a my widzimy tylko piasek. Przybywają do nas anioły, a my dowiadujemy się o nich, kiedy odeszły.”

„Był ktoś, kto smutek otarł z twarzy jednym ciepłym słowem.
Był ktoś, kto z piasku mi zbudował teatr, w którym gram.
Był ktoś, kto mocniej wziął za rękę, poprowadził w ogień.
Był ktoś – ktoś zwyczajnie sam.”