„Nie chcesz już słuchać głosu sumienia? Bacz, by nie stało się nieme w duszach twoich dzieci.”

„Sumienie jest naprawdę dobrze wychowane, więc wkrótce przestaje mówić do tych, co nie chcą go słuchać.”

„Nie chcę uchodzić w Twoich oczach za „mistrza duchowego”. Ale jak każdy ojciec, żywię naiwne przekonanie, że ofiarowuję swojemu dziecku najlepszą cząstkę mojej duszy…”

„Prawo jest duszą państwa, duszą prawa jest sumienie, a duszą sumienia bojaźń boża.”

„Stałem się jednym z tych, których chciałem chronić. Muszę słuchać własnych rad.”

„Bóg, widząc twój głód i wyczerpanie twojej duszy, ze swej hojności pociesza ją słodyczą, aby nie ustała w drodze. Dlatego jakże słusznie powinieneś Go słuchać, jakże pilnie Go naśladować i jak wytrwale iść za Nim!”

„Głos sumienia też miewa fałszywe brzmienia.”

„Głos sumienia i głos honoru brzmią cichutko, gdy kiszki marsza grają.”

„Żal mi czasów niemego filmu. Cóż to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta, a głosu nie słychać.”

„A ja na przekór kolegom wierzę w twój głos. W twój głos rozsądku. Rzuć tę robotę. Dziękujemy ci bardzo.”