„W blasku życia zawsze towarzyszą nam cienie śmierci.”

„Mężczyzna, jak skowronek, śpiewa w blasku słońca. Kobieta, jak słowik, śpiewa w cieniu.”

„W zmarzłej dolinie Cienia śmierci,
gdzie gwiazd migocą sarkofagi,
buduję sobie dół – i nagi –
z płomieniem schodzę w cienie śmierci.”

„Nawet bohaterstwo nie jest, jak się zwykle mówi, przezwyciężeniem śmierci na rzecz życia; jest ono tylko dlatego piękna, że rzuca cień śmierci na życie i czyni je na nowo tajemniczym.”

„Pośród wszystkich chwil życia najbliższa śmierci jest młodość, idzie z nią ramię w ramię, okryta jej cieniem.”

„Naszymi mistrzami są ludzie. Robimy to, czego ludzie chcą od nas; nie robimy tego, czego nie chcą. (…) Musimy dzielić blaski i cienie życia naszych żołnierzy, jeść to co jedzą i nosić to, co oni noszą.”

„Człowiek jest snem o cieniu. Lecz gdykolwiek blask nań padnie od Boga, przychodzi doń chwała i życie staje się słodkie.”

„Aktor jest jednak od tego, żeby robić swoje. (…) Nie odważę się nikomu doradzać. Nie powiem, czy warto iść tą drogą. Znam blaski i cienie zawodu.”

„Śmierć jest niczym, jeżeli jej nie towarzyszy długi orszak wrzodów i apteki.”

„Byłem przy nim prawie czterdzieści lat. Najpierw przez dwanaście lat w Krakowie, a potem przez kolejnych dwadzieścia siedem w Rzymie. Zawsze przy nim. Zawsze u jego boku. A teraz, w chwili śmierci, poszedł sam. (…) Po tamtej stronie, kto mu towarzyszy?”