„lodowce już podchodzą pod nasz dom
spod twoich powiek patrzy na mnie śnieg
codziennie rano zmywam z twarzy szron
na naszych mapach nie ma ciepłych stref”

„Śnieg jest piękny z ciepłego miejsca.”

„Listopad. Pierwszy śnieg.
I pierwszy szron na skroni.
Nadchodzi klęski wiek,
Czas się wieczności broni.”

„Mazurowie naszy
Po jagielnej kaszy
Słone wąsy mają,
Piwem je zmywają.”

„Rajem twoim jest Moja miłość, a złączenie ze Mną twoim niebiańskim domem. Wnijdź i nie zwlekaj. Oto co przeznaczone dla ciebie zostało w królestwie Naszym na wysokościach i w przewysokim Naszym raju.”

„Prawda na jaw wyjdzie jak wiosną gówno spod śniegu.”

„Sztuka jest wieczną wiosną.
Sztuka jest ciepłym wiatrem,
od którego śniegi topnieją.”

„Nie, to nasz dyrektor. On tak codziennie, rano i przed południem. Objeżdża biuro.
– Ale ten hałas… na czym on jeździ?
– Na wrotkach, żeby prędzej. W ten sposób zyskuje 26 i pół minuty dziennie.”

„Jest to dobry i potrzebny głos w naszych domach. Potrzebny w szpitalach dla chorych i cierpiących. Radio Maryja to towarzysz osób samotnych. Jak oni się z tym Radiem modlą, jaka to dla nich pomoc, siła, radość i nadzieja.”

„Kostucha bowiem już krążyła wokół jego domu, to podchodziła do drzwi, to znowu się cofała, jakby ją zbijało z tropu milczenie starego, bo jak tu powiedzieć człowiekowi, Chodź ze mną, jeśli ten ani nie odpowiada, ani o nic nie pyta, tylko patrzy, takie spojrzenie może onieśmielać.”