„Orbitując wokół Ziemi w statku kosmicznym, zobaczyłem jaka piękna jest nasza planeta. Ludzie, będziemy chronić i pomnażać to piękno, a nie niszczyć je!”

„Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.”

„Dziewięćdziesiąt dziewięć i dziewięć dziesiątych procent ludzi na Ziemi myśli, że tu się po prostu obijam – powiedział sam do siebie. – Wydaje im się, że badanie przestrzeni kosmicznej to tylko roboty publiczne dla bezrobotnych, największe od czasu piramid. Albo od czasu budowy kolei żelaznej. Ziemskie mięczaki! Troposferyczne pąkle! – wyszczerzył zęby w uśmiechu. – Słyszeli o kosmosie, ale wciąż nie wierzą, że kosmos istnieje. Nie byli tutaj i nie przekonali się na własne oczy, że Ziemi nie podtrzymuje żaden gigantyczny słoń, a słonia gigantyczny żółw. Kiedy mówię „planeta” i „statek kosmiczny”, kojarzy im się z horoskopem i latającym talerzem.”

„Nasze wyobrażenie o kosmosie, także o najbliższym nam Układzie Słonecznym – zmienia się. Byliśmy np. pewni, że każdy układ planetarny tworzy się w taki sposób jak nasz, a okazało się to nieprawdą. Trzeba jednak pamiętać o szalenie ważnym aspekcie badań kosmicznych, dzięki któremu ludzie łożą na nie ogromne pieniądze. One są – po zbrojeniach – drugim ważnym motorem postępu technicznego. I w dodatku humanitarnym, bo nie nakierowanymi na zabijanie. Telekomunikacja cyfrowa powstała dzięki programom, w których konieczne było utrzymanie łączności Ziemi ze statkiem kosmicznym. To samo z automatyką, robotyką.”

„Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują.”

„Myślę, że mogliby wyruszyć na potężnych statkach kosmicznych, splądrowawszy już i zużywszy wszystkie zasoby na swej macierzystej planecie. Tacy wysoko rozwinięci kosmici mogliby stać się nomadami w poszukiwaniu planet, znajdujących się w ich zasięgu, które mogliby podbić i skolonizować.”

„Z planetą jest wszystko w porządku! Planeta ma się dobrze! To ludzie mają przejebane. A to różnica.”

„Marynarz na ziemi szuka statku lub kobiety.”

„Tak, piękno kobiety to piękne piękno, ale nietrwałe.”

„Mam nadzieję, że kiedy umrę, mój dom mody będzie działał dalej. Na statku kosmicznym. Kursując w górę i w dół, nad ziemią.”