„Jedyną rzeczą, której należy się lękać, jest sam lęk.”

„Piękno jest jedyną rzeczą boską i widzialną jednocześnie.”

„Czym jest miłość?
– Całkowitą nieobecnością lęku – odpowiedział Mistrz.
– A czego się lękamy?
– Miłości – odparł znów Mistrz.”

„Człowiek szlachetny nie zna trosk ni lęku. O cóż się bowiem może troszczyć i czego ma się lękać, skoro w sobie żadnych ułomności nie znalazł?”

„Ruch, który dla ogółu ludzi jest jedyną oznaką, że żyją, zapomnienie o sobie samym, ucieczka, oddalenie, nieunikniony rwetes, który wywołuje akcja, a którego rozpaczliwie potrzebujemy, szukamy, pożądamy, wzdrygając się przed myślą o statycznej samotności, chociaż przeraża nas nie samotność, lecz możliwość znalezienia się sam na sam z jedynym zespołem komórek, którego lękamy się naprawdę: z sobą samym.”

„Kiedy tak patrzysz na mnie i czuję twój lęk,
Taki sam jak mój, przed nieznanym,
Nie wiem, co będzie z nami,
I niewiele wiem sam o sobie samym.”

„Miałam okropne dzieciństwo! Byłam całkowicie podporządkowana bardzo silnej władzy ze strony moich rodziców. Jedyną rzeczą, jaką mogłam robić bez nadzoru, było czytanie książek. Czytając baśnie, fantazjowałam więc o sobie, czułam się ich bohaterką, gdyż to pozwalało mi uciec z rzeczywistości pełnej nakazów i lęków. Kocham swoich rodziców, ale konieczność życia pod ich skrzydłami była w dużym stopniu upokarzająca.”

„A pierwszą rzeczą, jaką się traci, wyzbywając się lęku, jest zdolność trafnej oceny sytuacji. Strach jest wam potrzebny, nieważne o ile lepiej czujecie się bez niego.”

„Bo to był lęk i tylko lęk, i nic nie było oprócz lęku.”

„Jedyną gorszą rzeczą od nieprzeczytania żadnej książki w ciągu ostatnich dziewięćdziesięciu dni jest nieprzeczytanie żadnej książki w ciągu ostatnich dziewięćdziesięciu dni i myślenie, że to nie ma znaczenia.”