„Życie jeszcze nie zdążyło zmącić mu instynktu. Za parę lat on już nie będzie mieć mdłości, już nie będzie płakać. Może niektóre sprawy będą go uderzały tym, że są… niezupełnie takie jak być powinny, ale on już nie będzie płakać, kiedy trochę podrośnie.”

„Niektórzy na tę samą nutę potrafią i płakać, i śpiewać.”

„Gdy chodzi o sprawy ludzkie, nie śmiać się, nie płakać, nie oburzać się, lecz rozumieć.”

„Nie płacz. Tak już jest – raz wygrywasz, raz przegrywasz. I trwa to całe życie.”

„Kto teraz płacze gdziekolwiek na świecie,
bez powodu płacze na świecie,
płacze nade mną.”

„Ale to będzie bardzo trudne stwierdziła Bone – drżącym głosem.
– Masz rację to trudne. Czasem będziesz czuła się bardzo samotna i będzie ci się chciało płakać, wtedy płacz bo to bardzo pomaga.
– Tylko małe dzieci płaczą – zaoponowała bliska łez.
– Nie, płaczą wszyscy. Uwierz mi. Ludzie, którzy nigdy nie płaczą, to najbardziej nieszczęśliwe istoty na ziemi.”

„Nie płacz nad czymś, co nie płacze nas tobą.”

„Kurtyzany płaczą jednym okiem, mężatki dwoma, a mniszkom i na dwie pary oczu łez starczy.”

„Mężczyźni nie płaczą, lecz pragną mieć łzy ocierane.”

„Kiedy byłem małym chłopcem, płakałem, że nie mam butów na stopach. Przestałem płakać, kiedy zobaczyłem dziecko, które płacze, bo nie ma stóp.”