„I cóż powiecie na to,
Że już się zbliża lato?”

„Cóż może powiedzieć ktoś opuszczony przez słowa?”

„Cóż, gdyby nie było to tak bezdennie głupie, powiedziałbym, że to nawet sprytny pomysł.”

„Cóż teraz trener może powiedzieć swoim zawodnikom… może opowiedzieć im dowcip.”

„W Europie wszyscy powiedzieliby „Cóż, oni chcą wycisnąć cię jak cytrynę.” Cóż, zgadza się! Ale, wiecie, mam sok, więc czemu nie?”

„Lato, lato, lato czeka,
razem z latem czeka rzeka,
razem z rzeką czeka las,
a tam ciągle nie ma nas.”

„Aha, no to, jakby to powiedzieć, jako mężczyzna mogę powiedzieć, że no cóż, pan prezydent miał troszkę więcej szczęścia niż ja mam, mnie Doda jeszcze nie wycałowała.”

„Dziś, gdy zbliżam się do końca moich dni, chcę powiedzieć jasno, że nie żywię do nikogo urazy i że kocham moją ojczyznę ponad wszystko.”

„Cóż, powiedzmy, że uczucie zwane nienawiścią stanowi część ludzkiej natury; nie można nikomu zakazać odczuwania go od czasu do czasu. I, choć przykro mi to przyznać, bo powinienem głosić miłość, są chwile, w których… Cóż, powiedzmy, że nie lubię niektórych ludzi. Czemu się pani uśmiecha?”

„Teraz powiem rzecz nieoczekiwaną: to, co współczesna fizyka rozumie przez wyrażenia „siła” lub „oddziaływanie”, jest najbardziej zbliżone do tego, co potocznie określa wyraz „symetria.””