„Adolf, proszę cię, usiądź się na tę drzewomarmeladaskrzynkę. Jeżeli skrzynka będzie kaputt iść, to co my możemy na to? Wszystko jest los. (…) Masz głowaból? Nie masz żadnego? Ty jesteś bohater. Słodki świniopies ty. Czy masz mnie zawsze jeszcze chętnie?”

„Jeżeli kobieta cię zdradzi, zawsze mieć będzie żal do ciebie, że z twego powodu nie mogła tego uczynić wcześniej.”

„O Ty, poza wszystkim!
Jak Cię nazwać innym imieniem?
Jaki hymn może Cię wyśpiewać?
Żadne słowo Ciebie nie wyraża!
Jaki duch Cię ogarnie?
Żaden umysł nie pojmuje Ciebie.
(…)
Ty masz wszystkie imiona.
Jakże ja Ciebie nazwę?
Jesteś jedynym, którego nie można nazwać.
Zmiłuj się nade mną, Ty poza wszystkim,
bo jakże Ciebie nazwać, Boże, innym imieniem?”

„Więc skoro wszystko twoje jest,
Czemu jesteś ciągle sam?
Czemu nikt nie kocha cię?
Miałam dosyć!
Dlatego nie masz mnie.
Co tobie pozostało?
Twoje smutne „ja!””

„Ty żadnej
Ja miałem jedną:
Kochałem.”

„Ten świat jest jakiś pojebany dziś, nie sądzisz? Ty jesteś tam, ja jestem tu, nie wiem, co trzeba zrobić już i chciałbym mieć dziś już pod nogami pewny grunt i żyć z tobą, być przy tobie, mieć coś, wiedzieć już.”

„Bo nie mam nic, czego ty nie możesz mieć.”

„Kiedy mówisz do Boga – modlisz się; Kiedy Bóg mówi do ciebie – masz schizofrenię. Jeśli zmarły mówi do ciebie, jesteś spirytualistą; Jeśli ty mówisz do zmarłego, jesteś schizofrenikiem.”

„Wodo, nie masz ani smaku, ani koloru, ani zapachu. Nie można Ciebie opisać. Pije się Ciebie, nie znając Ciebie. Nie jesteś niezbędną do życia: jesteś samym życiem (…). Jesteś największym bogactwem, jakie istnieje na ziemi.”

„Ja mam to, czego nie masz ty,
Masz to, czego nie mam ja,
Mam to, czego nie masz ty,
Masz to, czego nie mam ja…”