„We mnie było mało ciepła. Niewiele mięsa zostało już przy moich kościach. Wystarczało go tylko dla podtrzymywania złości – ostatniego ludzkiego uczucia. Właśnie nie obojętność, lecz złość była ostatnim ludzkim uczuciem – tym, które bliższe jest kościom.”

„Jak umrzesz – wyrwą ci złote zęby, już poprzednio zapisane w księgi obozu. Spalą, popiołem wysypią pola albo osuszą stawy. Co prawda marnotrawią przy spalaniu tyle tłuszczu, tyle kości, tyle mięsa, tyle ciepła! Ale gdzie indziej robią z ludzi mydło, ze skóry ludzkiej abażury, z kości ozdoby.”

„I kość niezgody powinna mieć trochę mięsa.”

„Życie ludzkie jest jak gra w kości. Jeśli nam się nie dostała do rąk ta kość, którą chcemy, trzeba się starać jak najlepiej wyzyskać tę, która nam była przez los sądzona.”

„Prawa, które sprawiedliwości w sobie nie mają, lecz krzywdę ludzką pokrzywione są, nie są prawa, lecz złość szczera.”

„Nigdym jeszcze nie znał lęku przed złością ani trwogi przed nienawiścią mężczyzny, wielokrotnie jednak miałem uczucie strachu przed miłością kobiety.”

„Kości zostały rzucone.”

„Kości zostały rzucone.”

„Ludzkie uczucia przypominają ślepca w labiryncie.”

„To było jedyne stworzenie zdolne zmiękczyć moje kamienne serce. Umarła, a razem z nią wszystkie ciepłe uczucia, jakie miałem dla ludzkich istot.”