„Istnieją dwa rodzaje wykładowców. Są tacy, kiepscy, którzy wykładając mówią: „Patrzcie, jaki ja jestem mądry!” i są inni, którzy mówią: „Patrzcie, jakie to proste!”.”

„Mówić mądrze – to mimo wszystko bardzo proste i łatwe; mówić prosto – to o wiele mądrzej, ale i trudniej.”

„To, że mówię o tym, jaki jestem, nie oznacza wcale, że jestem taki, o jakim mówię.”

„Patrzcie, jak drzewo rzuca długie cienie,
I nasz, i kwiatów cień pada na ziemię:
Co nie ma cienia, istnieć nie ma siły.”

„Rodzina zawsze mówiła mi, że to ja jestem gruba. Że jestem głupia, a mój brat jest mądrzejszy. I zawsze byłam tego świadoma. Chodziłam do dyrektorki z płaczem, mówiąc, że chciałabym nie być taka głupia.”

„Każdy skrycie obawia się tego, że nie istnieje – i rzeczywiście nie istnieje, dopóki inni nie uznają jego tytułu do istnienia. Istnieje tylko o tyle, o ile inni o nim mówią – chwalą go, cytują, krytykują, oczerniają, wyśmiewają, itd.”

„Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej „demos”, inni – „krację.””

„Jezus: Czy to mówisz od siebie? Czy też inni powiedzieli ci o mnie?
Piłat: Czy ja jestem Żydem?”

„Dopóty jestem Polakiem, dopóki denerwuję się, gdy inni o Polsce mówią źle.”

„Istnieją dwa rodzaje fotografów: tacy, którzy komponują zdjęcia, i tacy, którzy je robią. Pierwsi pracują w pracowniach, dla drugich świat jest pracownią. I dla tych nie istnieje zwyczajność każda rzecz w ich życiu może być źródłem inspiracji.”