„Z aktorami, którzy mają siebie za wielkich, pracuje się bardzo ciężko. Kocham aktorów-artystów, którzy przede wszystkim lubią teatr. Lubię przyjść do mojego teatru i umyć w nim podłogę czy scenę. I to jest normalne, nie spycham tego na inne osoby.(…) W tej chwili pracuje u mnie w teatrze trzydziestu pięciu aktorów, trzydziestu technicznych i żadnej gwiazdy. Wszyscy pracujemy na dobre imię sceny. I nie ma sytuacji, że mnie boli brzuch, głowa, dupa czy coś innego. Przychodzisz do pracy, to jesteś w pracy. Takich aktorów kocham, z którymi lekko się pracuje. Przecież teatr to radość. Jeśli zmienia się w katorgę, mękę, to nie ma to sensu. Nie ma nic gorszego niż próba, która jest katorgą. Lubię też pracować z aktorami, którzy wnoszą swoje pomysły.”

—  Nikołaj Kolada

Źródło: Łukasz Kaczyński, Nikołaj Kolada: nie będę uczył grać Szekspira w barchanowych majteczkach http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/784853,nikolaj-kolada-nie-bede-uczyl-grac-szekspira-w-barchanowych,id,t.html, Dziennik Łódzki.pl, 17 marca 2013

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
pomysł , scena , sytuacja , aktor , próba , kochanie , praca , lekki , sens , głowa , inny , dobry , pracujący , ciężki , normalna , wielki , dupa , imię , brzuch , artysta , radość , umyć , teatr , przyjść
Nikołaj Kolada Fotografia

Podobne cytaty

„Wielkie gwiazdy to wielkie żądania, np. aktorek odnośnie ich wizerunku. A ja lubię pracować w spokoju.”

Dick Pope (1947)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24312

„Lubię Teatr z każdej strony: z widowni i ze sceny, lubię patrzeć jak aktorzy zmagają się z rolą, jak tworzą nowe rzeczywistości i sama lubię kreować nowe postaci. Teatr to dla mnie miejsce w którym można nieść posłannictwo.”

Irena Adamiak (1962)

Źródło: Z Ireną Adamiak o rozterkach artysty, matki, elblążanki..., info.elblag.pl, 16 marca 2009 http://www.info.elblag.pl/12,13876,Z-Irena-Adamiak-o-rozterkach-artysty-matki-elblazanki.html#ixzz27sHn8s1s

Barbara Krafftówna Fotografia

„Za oceanem wszyscy są żądni pracy. Żona dyrektora teatru – bardzo dobra aktorka – przychodziła rano i brała mokrą szmatę, żeby umyć podłogę przed próbą. Aktorzy są natychmiast gotowi do grania, nie dojrzewają do roli miesiącami jak w Polsce.”

Barbara Krafftówna (1928)

Źródło: „Dziennik”, 17 listopada 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sbsp..htm

„Jestem normalnym człowiekiem, który stara się być aktorem, i cieszę się, że ktoś mi pozwala wychodzić na scenę i grać. Cieszę się opinią o mojej roli, ale woda sodowa do głowy mi nie uderzy. Kiedyś tak się stało, gdy wygrałem w Toruniu Festiwal Teatru Jednego Aktora, i okazało się, że prócz wody sodowej nic za tym nie poszło. Trzeba pracować – to wszystko.”

Wiesław Cichy (1957)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 16 kwietnia 2005 https://web.archive.org/web/20080524211929/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czyc.htm

Krzysztof Kowalewski Fotografia

„Już na samym początku wybrałem teatr i on jest dla mnie najważniejszy. A to, co dookoła się dzieje czyli reklama, serial, filmy, godzę z pracą na scenie. Dzięki innym rozmaitym pracom można żyć na poziomie, ponieważ teatr jest na samym końcu, jeżeli chodzi o stawki. Niżej jest tylko radio, ale ono jest tak ważne dla aktora, że można by pracować tam nawet za 25 zł.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html

Henryk Talar Fotografia

„Lubię grać mocne, złożone postaci. Ale mam też za sobą role, na scenie i w teatrze telewizji, które są diametralnie inne – wcale nie „czarne”. Tak naprawdę, czuję się aktorem komediowym.”

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

Robert Sean Leonard Fotografia

„Lubię aktorów, z którymi pracuję. Ale nie jestem aktorem filmowym. Nie lubię wstawać o czwartej rano. Nie lubię pracować 15 godzin. Jestem strasznym leniem i nie mam rzecznika prasowego. Nie mam zbyt wielkich ambicji. Bardzo się staram dobrze zagrać, ale poza tym nie należę do osób, które lubią zbytnio się wysilać.”

Robert Sean Leonard (1969) aktor amerykański

Źródło: Nie lubię wstawać o czwartej rano, „To i Owo” nr 11, 15 marca 2011, s. 6

Jan Englert Fotografia

„Zgadzam się, że aktor Teatru Narodowego nie powinien grać w reklamach. Natomiast nie widzę powodu, dla których wybitni aktorzy innych teatrów mogą to robić bezkarnie i nie są za to pouczani. Nie mam manii prześladowczej, dopiero od trzech tygodni jestem dyrektorem, ale sprawa udziału aktorów w reklamie była przez krytykę traktowana w walce z Narodowym instrumentalnie. (…) to, czy aktor zagra w reklamie, nie ma wielkiego znaczenia dla pracy teatru, znaczenie ma, czy gra w reklamie w czasie przeznaczonym na pracę w teatrze i gra słabo na macierzystej scenie.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

Andrzej Grabarczyk Fotografia

„(…) dla mnie sam fakt zagrania w takim czy innym tytule to jest rzecz drugorzędna. Najważniejsza jest sama praca i to, z kim się pracuje, kogo na swej zawodowej drodze się spotyka, od kogo się uczy. W filmie postać aktora tworzy reżyser, montaż. W teatrze jesteśmy odpowiedzialni wyłącznie za siebie. I dlatego tak ważne jest dla mnie, kogo w teatrze spotykam i jak mi się pracuje z kolegami. Do swego teatru przychodzę z chęcią. Z niektórymi kolegami pracuję już ponad 20 lat, a nadal spotykamy się także po pracy, np. jeździmy razem na ryby. To jest rodzina.”

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

„(…) aktor żyje tak naprawdę w teatrze.(…) w filmie zawsze jestem tylko narzędziem w gromadzie innych ludzi – scenarzysty, reżysera, operatora czy montażysty. Aktor filmowy efekt swojej pracy widzi dopiero na ekranie, podczas gdy w teatrze jest zupełnie inaczej – spektakl się nie zacznie, gdy aktora nie ma na scenie.”

Tadeusz Bradecki (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20225

Pokrewne tematy