„Zamierzam spotkać się dzisiaj z ludźmi, którzy zbyt wiele mówią, z ludźmi samolubnymi, egoistami i niewdzięcznikami. To mnie jednak nie zaskoczy i nie zdziwi, ponieważ nie umiem wyobrazić sobie świata bez ludzi tego rodzaju.”

„Ludzie, którzy nie umieją pisać, robią wywiady z ludźmi, którzy nie umieją myśleć, żeby przygotować teksty dla ludzi, którzy nie umieją czytać.”

„Miejmy świadomość całej wagi dzisiejszego dnia, bo dzisiaj w gościnnych murach Bulonii nad Morzem spotkali się nie Francuzi z Anglikami, nie Rosjanie z Polakami, lecz ludzie z ludźmi (…)”

„Zbyt wiele dla siebie wymaga ten, komu wszyscy wydają się egoistami.”

„Teatr jest rodzajem umowy między ludźmi, którzy spotkają się o jakiejś godzinie, by na jakiś czas wspólnie odejść w inny świat. I to jest wspaniałe.”

„W pałacu radzi ci są, bo się nudzą, ale oni z ludźmi nie swego świata żyją tylko z nudów i przez grzeczność… a szczerej dla nich miłości nie mają, bo ich za pośledni rodzaj ludzi nawykli rachować…”

„Zbyt często zapomina się, że jestem zwykłym człowiekiem. Mówię czasem, że ludzie są zawsze tylko ludźmi. I ci wysocy, i ci niscy, prezydenci i zwykli obywatele.”

„Jest tak wielu ludzi. Łatwo zapomnieć, jak przepełniony ludźmi jest świat – świat pęka w szwach od ludzi, a każdego z nich możemy sobie wyobrazić, tylko że nieodmiennie tworzymy sobie o nich niewłaściwe wyobrażenia.”

„Spotkania z ludźmi czynią życie warte przeżycia.”

„Jedynymi normalnymi ludźmi są ci, których nie znasz zbyt dobrze.”