
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Wieszać każdy może
Źródło: Rekruci
wpis w dzienniku z września 2010 r.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Wieszać każdy może
Źródło: Rekruci
o wydawcach nielegalnych książek.
Źródło: Zakazana książka. Uczestnicy drugiego obiegu 1977–1989, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2011, s. 74.
„Wyjdź z wody, a ja napiszę do zecera.
On postawi parafkę.
Ty postaw krzyżyk.”
Źródło: Morze północne
„Ja tego nie napisałam. Napisał to Bóg. Ja tylko pozwoliłam sobie dyktować.”
Źródło: przedmowa do Chaty wuja Toma, cyt. za: Timothy Perry, Harriet Beecher Stowe [w:] 501 wielkich pisarzy pod red. Juliana Patricka, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon, Julita Degórska, Małgorzata Koenig, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 9788361095333, s. 160.
reakcja na zapewnienia jednego z dyrygentów „o specyficznym, rokokowym zapachu muzyki Mozarta”.
Źródło: artykuł z czasopisma „Jazz&Classics” http://www.mozarthobby.republika.pl/haskil.htm
Źródło: Mili panowie w fartuszkach, „Gazeta Polska”, 29 lutego 2012.
„Nie miałem czasu na napisanie krótkiego listu, więc napisałem długi.”
I didn’t have time to write a short letter, so I wrote a long one instead. (ang.)
„Kiedy polujesz na miłość, za przynętę używaj serca, a nie mózgu.”
„Oskarżenie, że nie napisałeś ody,
dało ci powód do napisania ballady.”
Źródło: Bal niewinnych, tłum. Wojciech Gałązka
„Z wszystkiego, co kiedykolwiek napisano, lubię tylko to, co autor napisał własną krwią.”