„Nie jesteś lesbijką, Zoe. Nie jesteś.
– Może i nie – przyznaje Zoe. – Może nie jestem. Może to tylko jednorazowy wyskok. Ale wiem jedno: chcę, żeby potrwał do końca życia. Kocham Vanessę. A tak się składa, że jest kobietą. Jeśli to czyni mnie lesbijką, proszę uprzejmie.”

„Nie należy bać się lesbijek – to stuprocentowe kobiety.”

„Przepraszam – mówi. – Nie chciałam, żebyś… żebym… – Urywa, potrząsając głową. – Nic się nie stało, Zoe. I nie stanie, bo cenię naszą przyjaźń i nie chcę tego…
– Nie stało? Nie stało? – Z trudem łapię oddech. – Jesteś moją przyjaciółką – ciągnę. – Chcę zawsze być z tobą, a kiedy nie jestem, myślę tylko o tym, kiedy się spotkamy. Nie znałam nikogo, łącznie z matką i byłym mężem, kto byłby mi tak bliski. Nawet nie muszę kończyć zdania, bo robisz to za mnie. – Patrzę na nią, dopóki nie odwzajemnia spojrzenia.”

„Kiedy już umrzesz, ustawiony jesteś do końca życia.”

„Jeśli nie masz męża i pytasz o pracę, odmówią ci z obawy, że możesz wyjść za mąż. Jeśli jesteś mężatką i pytasz o pracę, odmówią ci, bo wkrótce zaczniesz rodzić dzieci. Jeśli już je masz i szukasz pracy, odmówią ci, bo dzieci na pewno będą chorować, a wtedy ty będziesz musiała zostać z nimi w domu. A jeśli wyjaśnisz im ostatnią opcję, czyli że jesteś radykalną lesbijką, odmówią ci z obawy, że natychmiast rzucisz się na wszystkie kobiety w biurze.”

„Ten świat jest jakiś pojebany dziś, nie sądzisz? Ty jesteś tam, ja jestem tu, nie wiem, co trzeba zrobić już i chciałbym mieć dziś już pod nogami pewny grunt i żyć z tobą, być przy tobie, mieć coś, wiedzieć już.”

„To nieprawda, że teraz jest OK. Że przecież geje mogą żyć, jak chcą, nikt ich nie prześladuje, a kwestie spadkowe można wszak rozwiązać masowym pisaniem testamentów. Geje i lesbijki nie żyją u nas, jak chcą: są pod nieustanną społeczną presją, by wypierać się siebie, odgrywać fałszywe role niezakorzenione w ich naturalnych predyspozycjach i potrzebach.”

„Lepiej być znienawidzonym za to, kim jesteś, niż być kochanym za to, kim nie jesteś.”

„Ty nie jesteś kobietą! Ty jesteś wyzwaniem!”

„Kochasz swego psa? A więc jesteś człowiekiem.”