„Pies słusznie jest symbolem wierności; wśród roślin jednak powinien nim być świerk. Albowiem tylko on trwa w dobrych i złych czasach i nie opuszcza nas razem z łaskawością słońca, jak wszystkie inne drzewa, rośliny, owady i ptaki, aby powrócić, gdy niebo znów będzie nam sprzyjać.”

„Niech moją armią będą drzewa, skały i ptaki na niebie.”

„Rośliny istnieją w sobie; owady dzięki sobie; ludzie – dla siebie.”

„Gdyby na powierzchni ziemi nie było wcale owadów, rośliny nasze nie byłyby obsypane pięknymi kwiatami, ale miałyby takie skromne kwiaty, jakie widzimy u sosny, dębu, leszczyny, jesionu, traw, szpinaku, szczawiu, pokrzywy i innych roślin zapylanych za pomocą wiatru.”

„Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez, niż wspomnienia o tych złych?”

„Próżność jest źródłem wszystkich złych, lecz również niemal wszystkich dobrych uczynków.”

„Samotność boli.
I dlatego, rozrzutny fetyszysta,
z twojego bogactwa i z mojej
nieprzymuszonej woli
jednym imieniem nazwałem
wszystkie dobre przewodniki
światła i radości,
wszystkie drogi wschodzące,
wielkie słońca i kwiaty małe,
drzewa i owoce.”

„Przede wszystkim musimy odróżnić zachowania homoseksualne od orientacji. Te pierwsze występują u kilkuset gatunków zwierząt – owadów, ryb, płazów, gadów, ptaków i, oczywiście ssaków.”

„Albowiem bardzo niechętnie opuszcza dusza ciało i wierz mi, że płacz jej i boleść nie są bez przyczyny.”

„Jaka to niepojęta miłość Dobrego Pasterza! Niebo opuszcza, mieszkanie duchów błogosławionych, by szukać zbłąkane córy człowiecze.”