„Nienapisana książka to cudowny wszechświat nieskończonych możliwości. Wystarczy jednak napisać słowo, a już zostaje ściągnięta na ziemię. Po jednym zdaniu jest już w połowie taka, jak każda pieprzona książka, która kiedykolwiek została napisana.”

„W jakiejś niemieckiej książce napisano, że oczekujący człowiek jest świętym. Nie mogę podać tytułu tej książki, ani tym bardziej miejsca, w którym to napisano. Być może, że na amen wczytałem się w to, co napisane, czyniąc wyrazy moimi przyjaciółmi. Mówię o ludziach czy o książkach? O ludziach i o książkach, gdyż stanowią jedno. Ludzie też są bardzo osobliwymi książkami.”

„Nigdy nie pisać książki, kiedy wystarczy strona, ani rozdziału, gdy starczy słowo.”

„W zdaniu, które odnalazł, kryło się jeszcze inne, kolejne zdanie. Książki ukryte w książkach, ukrytych w książkach, ukrytych…”

„Boże, nie pozwól mi tylko napisać książki o książkach.”

„Prawie czterdzieści lat temu napisała książkę „O języku dla wszystkich” Anna Wierzbicka. Była wielokrotnie wznawiana, ale od wielu lat już jej nie ma, a szkoda, bo była znakomicie, napisana, przystępnie i jednocześnie atrakcyjnie. Później autorka z mężem Piotrem Wierzbickim napisała książkę „Praktyczna stylistyka” – ją także powinno się wznowić. Bardzo interesujące książki o języku pisze Walery Pisarek – „Słowa między ludźmi” to bardzo ciekawa pozycja. Wymienione książki bardzo dobrze popularyzują wiedzę o języku i o porozumiewaniu się.”

„Została u nas w domu po niej taka stara, kaszubska książka…”

„Dziennikarz: Czytał pan w ogóle jakieś książki kiedykolwiek?
Wojciech Kowalczyk: Tylko jedną, którą zresztą sam napisałem. No, nawet dwa razy. Czyli dwie.”

„O tym, jak przedstawiała się rzeczywistość okupacyjna, mój mąż i tak będzie się mógł dowiedzieć z masy książek, które na pewno zostaną napisane i które przekażą potomności przeżycia okupowanego kraju we wszelkich aspektach. Wiedziałam już wtedy, że będą to książki mrożące krew w żyłach, książki o cierpieniu ponad miarę, pokazujące bez osłonek okropności wojny.”

„Każda książka jest zawsze tylko książką; (…) wszystkie słowa są zawsze tylko słowami, nigdy nie są tym, co – z mniejszym lub większym popisem – usiłują opisać.”