Źródło: Agnieszka Duda, Brat Kleofas kocha kino. Adam Ferency specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 5 maja 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31246
„Od lat, niezmiennie, to samo nazwisko: Janusz Gajos. Pewnego razu, oglądając jego grę, zdałam sobie sprawę, jak wiele warstw potrafi nałożyć na swoją postać i – równocześnie – jak bardzo potrafi się w niej sam obnażyć. Nie miałam wątpliwości, że swojego bohatera obdarzył najgorszymi prywatnymi cechami samego siebie, byłam skłonna go – jako człowieka – znielubić, ba! Znienawidzić. Ten stan trwał u mnie dwa, trzy lata. Kiedy przy następnej okazji obejrzałam jego kolejny występ, zrozumiałam, że mam do czynienia z kimś równie przekonującym, „prawdziwym” lecz krańcowo innym. Wszystko okazało się kolejną warstwą, pod którą daleko jeszcze było do prawdziwego Janusza Gajosa…”
Źródło: Czas ochrony prywatności – wywiad z Jadwigą Gryn http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1630/Czas-ochrony-prywatnosci-wywiad-z-Jadwiga-Gryn.html
Podobne cytaty
Źródło: „Fronda”, t. 6–7, Fundacja Inicjatyw Kulturalnych w Radomsku, 1996, s. 15.
Album Wu – Wei
Źródło: Musimy się nauczyć siebie
Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dojrzałość hipstera, „Wprost” nr 23, 2-8 czerwca 2014, s. 92–93.
Źródło: wywiad Aleksandry Klich Dzikość serca na targowisku próżności, „Gazeta Wyborcza”, 26 stycznia 2010.
Źródło: Hsiao-hsien Hou o filmie „Podróż czerwonego balonika”, Gutek Film, 5 lutego 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/41,1