„Zubożono wyobraźnię podpatrując świat niewidzialny. Nasza ziemi wydaje mi się dzisiaj jakimś opuszczonym, pustym i ogołoconym globem. Nie ma już wierzeń, które nadawały jej poetyczność.”

„Pomyśl, że masz umrzeć śmiercią męczeńską, ogołocony ze wszystkiego, leżąc na ziemi nagi, nie do poznania, pokryty krwią z broczących ran, gwałtownie i boleśnie zabity – i pragnij, żeby to stało się już dzisiaj!”

„Nadajemy światu znaczenia przez odwagę naszych pytań i głębię naszych odpowiedzi.”

„Tysięczny raz nasz mały świat kocha zwlekać,
wypadkowa dekad, pustych słów i mocnych przeżyć,
kochamy fart, tylko na to umiemy poczekać,
szukaj bogów na ulicach, łatwiej jest w nich wierzyć.”

„Lalki w historii były takimi łącznikami między światem widzialnym i niewidzialnym.”

„Z opuszczonymi rękami stał w oknie, patrząc w puste niebo. Nie czekał na wschód słońca. Wschód to był tylko kierunek, na który wychodziło okno.”

„Jeżeli w jakimś produkcie nie ma oznak jakiegokolwiek życia, to zawsze oznacza, że ten produkt jest dla człowieka najgorszy, że nie może być zjadany, bo się do spożycia nie nadaje. Nie nadaje się dla nikogo.”

„Jakże ponure jest wszystko bez ciebie. Świat wydaje mi się zimną, pustą izbą, a najnowsze rzeczy – jak gdybym je już ze trzy razy oglądał.”

„Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.”

„(…) dziecko jest skarbem, który porządkuje nasz dorosły świat, że w jakimś sensie, mówiąc podniośle i koturnowo, uświęca nasze ziemskie bytowanie.”