„kołyszę chwile z tobą
jesteś lepszą częścią oceanu
wodorosty i rafy nie ranią
tylko meduzy twoich spojrzeń palą”

„Ty jesteś moim kotem, a ja jestem twoim człowiekiem.”

„Jedyną osobą, która ma interes w pozytywnym rozwiązywaniu twoich problemów i załatwianiu twoich spraw jesteś ty sam.”

„Ja jestem Twój i Ty jesteś moja, i tak trwamy razem. Przecież nie może być inaczej.”

„Jesteś taki sam jak on, Ramirez. Nic z ciebie nie będzie. Ciekawe, kiedy zawyje twój pies.”

„Nie jesteś sama. Jest świat. I poszuka ciebie, choć byś ty go nie szukała. I pokaże ci, że twój los także jest zupełnie inny niż to, co ty sobie wyobrażasz.”

„To bardzo proste. Twój obraz jest tym, czym ty jesteś. Pojmujesz to? Obraz, za pośrednictwem którego ukazujesz się światu – to ty. Jak myślisz, dlaczego tubylcy w Afryce tak się bali fotografowania? Za tamtych dni wiedziano, że dzięki próżności jesteśmy zabezpieczeni przed spojrzeniem sobie w twarz. Wiedziano, że za każdym razem, kiedy ktoś maluje twój portret lub robi ci zdjęcie, dosłownie zabiera ci coś, coś z twego wizerunku, część ciebie. Twoja twarz starzeje się nie od wewnątrz, nie ze starości, ale z zewnątrz, ponieważ korzystają z niej inni. Twoja twarz starzeje się dlatego, że jest oglądana i fotografowana.”

„Warszawo, Warszawo, ty czerwienny grodzie!
Obrano cię niegdyś królową w narodzie.
Nie obrano ciebie dla twojej urody,
Jeno dla tej Wisły, dla tej Białej wody…
Jeno dla tej starej mazowieckiej ziemi,
Co cię kołysała szumami leśnemi…”

„Zaciągam się tobą, choć nie palę…”

„Historia zawsze mnie fascynowała. Jest ona niczym niezmierzony, nieprzenikniony ocean. I jeśli ktoś, mówiąc obrazowo, dostatecznie długo wytrwa u jego brzegów, to odkryje pojedyncze wyspy, rafy, do których zawsze już będzie powracać.”