„Ujrzeli wtem, jak na mulicyjedzie dziewica, co w prawicyDzierżyła bicz, a swoje włosyPozaplatane miała w kosyCzarne i niepomiernie krzywe:A jeśli słowa to prawdziwe,I jeśli można wierzyć księdze,Nic szpetniejszego nad tę jędzęNie było w piekle wiekuiście:Żelaza nie znaleźlibyścieRównie czarnego, jak jej dłonieI szyja: ale to nie koniecObrzydliwości owej damy: Jej oczy były to dwie jamy,Całkiem jakoby ślepia szczura:Nosa miała małpy lub kocura,A wargi osła lub buhaja, Jej zęby, niby żółtko jajaRdzaworude, w gębie kłapią:I brodę miała całkiem capią; Śród piersi garb się jej wyorał,Kręgosłup miała jak pastorałI krzywe lędźwie i ramiona,Jakoby w tańcu wykręcona;Na grzbiecie wyrósł jej garb brzydki, Nogi jak dwie wierzbowe witkiJakoby je skręcił taniec chyży. Zaraz do króla się przybliżyDziewica jadąc na mulicy;Dotąd podobnej jej dziewicyNa dworze króla nie widziano.”

Tematy

taniec , włosy , dama , koniec , słowo , oko , czarny , krzywa , ramię , szyja , noga , warga , równy , broda , bagaż , mienie , środa , prawica , dziewica , małpa , znalezienie , szczur , jaja , widzenie , żółtko , kręgosłup