„Nikt nie jest tak bogaty, aby mógł się obyć bez uśmiechu, i nikt nie jest tak ubogi, aby go nie mógł podarować.”

„Gdyby nie odrobina hipokryzji i odrobina ślepoty, nikt by nie mógł funkcjonować i nikt by nie przeżył nikogo.”

„Nikt nie będzie mógł spalić moich wspomnień.”

„W całkowitym osamotnieniu nikt nie mógłby być szczęśliwy.”

„Niech nikt Ci nie mówi, co możesz, a czego nie możesz zrobić.”

„Uśmiecham się. W uśmiechu
Jest cała prawda smutku.
Ale nikt, nikt nie widzi,
Jak płaczę pocichutku.”

„Zostało mi tak niewiele, czego mógłbym się uczepić… I nie chcę, aby mi to odebrano.
– Nikt nie może nam odebrać wspomnień – powiedział Lonerin ze smutnym uśmiechem.
– Mylisz się. Rzeczywistość wyrywa je nam jedno po drugim.”

„Nikt nie jest tak stary, aby nie mógł się jeszcze czegoś nowego nauczyć.”

„Dość bogaty, kto w cnotę nie ubogi.”

„Demokracja: nikt nie jest tak mało ważny, by nie mógł innemu zaszkodzić.”