„Więcej tolerancji, jeśli łaska. (…) Twoja matka, jak widzę, musiała dostatecznie często chodzić sama po lesie, byś miał powody zastanawiać się nad własnym pochodzeniem.”

„Być człowiekiem – to dostateczny powód, żeby być nieszczęśliwym.”

„Poproście Matkę Bożą, abyśmy po śmierci
w każdą wolną sobotę chodzili po lesie.
Bo niebo nie jest niebem jeśli wyjścia nie ma.”

„Są na świecie ludzie, którzy zasługują na wiarę nie mniej niż własna matka – powiedziała mama. – Nie wiem, czy godzi się więcej wierzyć matce tylko dlatego, że jest własna.”

„Jezu, jak możesz pozostawić mnie samą? Ja sama ani jednego kroku naprzód nie zrobię. Sam się kryjesz i spowiednika mi zabrałeś, przecież wiesz, Jezu, że ja nic więcej sama z siebie nie umiem, jak tylko marnować Twoje łaski.”

„Przyzwyczajenie nie jest dostatecznym powodem do życia. Codziennie przypominały mi o tym poranne mdłości.”

„Jestem agnostykiem, ale to w zasadzie twoja wina, Panie Boże, bo nie dałeś mi łaski wiary.”

„Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.
Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.”

„Żadna tolerancja nie uprawnia nikogo do obrażania innych, a tolerancja, która toleruje swoich własnych wrogów, nie może się ostać.”

„Im dalej w las, tym więcej skandalu.”