„Ja do organizmu wprowadzam bajkowy nastrój.”

„To, co jawi się jako przeszkoda na drodze do pełnego utożsamienia społeczeństwa ze sobą, jest tak naprawdę jego warunkiem: dzięki przerzuceniu na Żyda roli ciała obcego, które wprowadza do organizmu społecznego rozpad i antagonizm, możliwe staje się społeczeństwo jako spójna i harmonijna całość.”

„Nastrój wiedeńczyków: wieczne strojenie orkiestry.”

„Jeśli mylę się, wprowadzam w błąd siebie. Jeśli kłamię, wprowadzam w błąd innych.”

„…żaden nastrój nie może oprzeć się zwycięsko biegowi godzin.”

„Ale może zarazem ma poczucie winy, jest upokorzony i czuje przytłaczającą odpowiedzialność (a to znów nie jest taki dobry nastrój do czytania – pomyślał Garp). Wiedział w każdym razie, że nie jest to nastrój do pisania.”

„Nie mam czasu się z kimś zadawać i udawać, że mi nastrój poprawia.”

„Zachowanie organizmu służy maksymalizacji szansy przetrwania genów odpowiedzialnych za „to zachowanie”, niezależnie od tego, czy są to jego geny, czy geny ulokowane w innym organizmie.”

„Telewizja jest jak narkotyk, jak się raz spróbuje, to może zostać w organizmie.”

„Aktor jest jak pianino. Musi być dobrze nastrojony, ale nie można walić w niego zbyt mocno.”