„Lepiej zostać zabitym przez faszystów
Niż samemu być faszystą!
Lepiej zostać zabitym przez komunistów
Niż samemu być komunistą!
Dlatego my, błądzący bracia,
Możemy kochać nawet w poróżnieniu,
A nie sądzić i nienawidzić.
Cierpliwa miłość,
Miłująca cierpliwość
Zbliża nas do świętego celu.”

„– Zostań. Już dobrze. Pijmy i patrzmy na róże. Tak blado wyglądają w świetle księżyca twarze zabitych po zakończonym ogniu karabinów maszynowych. Kiedyś widziałem to w Hiszpanii. „Niebo to wymysł faszystów” – powiedział wówczas metalowiec Pablo Nonas. Miał tylko jedną nogę. Był na mnie trochę rozgoryczony, ponieważ nie zakonserwowałem mu drugiej w spirytusie. Czuł się, jak by być w ćwierci żywcem pogrzebany. Nie wiedział, że psy ją porwały i zżarły…”

„Tylko jeszcze jedna niezbędna masakra kapitalistów albo komunistów lub faszystów, lub chrześcijan, lub heretyków, a już znajdziemy się w złotej przyszłości.”

„Każda miłość komplikuje życie, ale dobrze jest móc kochać.”

„Został dlatego wielkim, że potrafił dobrze ukrywać swoje małe świństewka.”

„W podróży i w życiu niecierpliwość rośnie w miarę, jak się zbliżamy do celu…”

„Miłujący pokój Związek Sowiecki musiał zaatakować Finlandię w 1939 roku, by usunąć rządzących w tym kraju faszystów. I nie było wówczas „GW”, która dzielnych czerwonoarmistów wyposażyłaby w gwizdki. Homoseksualiści też stali z boku, gdy lała się robotnicza krew. Na szczęście sowieccy maładcy dali sobie radę nie tylko z Finlandią, ale także w tym samym 1939 roku z Polską. Wspólnie z niemieckimi towarzyszami socjalistami sowieci usunęli nacjonalistyczną juntę rządzącą Polską. Ileż dobrego mogliby zrobić komuniści dla ludzkości, gdyby nie musieli ciągle walczyć z faszyzmem.”

„Łatwiej zostać zabitym z rąk terrorystów niż wyjść za mąż po czterdziestce, ale bądźmy dobrej myśli, terroryzmu teraz tyle, że proporcje się zmieniają na naszą korzyść. Naszą! Dojrzałych kobiet!”

„(…) nigdy nie wiemy wszystkiego o tych, których kochamy. I może, jeśli dobrze się nad tym zastanowić, nie wiemy wszystkiego nawet o nas samych.”

„Nie jest sztuką być cierpliwym wobec rodziców, przyjaciół czy osób, które kochamy. Sztuką jest być cierpliwym wobec tych, którzy nam szkodzą i wchodzą w drogę. Takie ćwiczenie się w cierpliwości i wyciszeniu umysłu jest prawdziwym sensem Dharmy, którą my, buddyści, praktykujemy.”