„Rozsądny człowiek dostosowuje się do świata, a człowiek nierozsądny uparcie stara się przystosować świat do siebie. Zatem cały postęp zależy od człowieka nierozsądnego.”

„Nie miałam planów na przyszłość. To tak, jakbym wierzyła, że moje życie się ułoży. Wydaje mi się, że jeśli człowiek się pakuje i odchodzi – mimo że to jest nierozsądne, bo traci mieszkanie – to zyskuje jednak swobodę, wolność i prawo decydowania o sobie. Jak się wierzy w siebie, to z reguły jakoś się wszystko układa. Wiele razy po to, by być sobie wierną, zaufałam swojej intuicji, choć wydawało się to nierozsądne. Nigdy się niczego nie bałam, szłam va banque. Można mi wszystko zabrać, a ja mogę jutro zacząć życie od nowa.”

„Tylko człowiek nie jest fikcją – wszystko inne jest fikcją. Cały świat może być ojczyzną i każdy człowiek bratem. Bo świat to człowiek, przede wszystkim człowiek.”

„Jestem przeciwnikiem nacjonalizmu, człowiekiem lewicy, który bez względu na ryzyko stara się stać po stronie postępu.”

„Każdy stary człowiek myśli o sobie jak o sumie udanych podstępów. Każdy młody człowiek widzi w sobie początek świata.”

„Człowiek wchodzi w świat. Ale i świat wchodzi w człowieka.”

„Cóż z tego, że człowiek ma cały świat, kiedy straci duszę?”

„Każdy ginący człowiek to cały świat sam w sobie.”

„Bycie w połowie chrześcijaninem, a w połowie człowiekiem świata czyni was w jednej setnej chrześcijaninem, a cała reszta należy do świata.”

„Człowiek to istota uparcie poszukująca nowych cierpień.”