Źródło: Amedeo Novelli, Augusto De Luca, „Witness Journal” nr 32, maj 2010, cyt. za: Fotoup.net http://www.fotoup.net/000Intervista/2789/augusto-de-luca
„Agnieszka mieszkała wtedy naprzeciwko [teatru], w domu wypoczynkowym ZAiKS-u. Był to dla niej trudny okres przygnębienia po śmierci matki. Tłumacz sztuki Jacek Stanisław Buras namówił ją jednak, by przyszła na spektakl. Przyszła. I została. Potem przychodziła co wieczór. Ta sztuka otworzyła jej drzwi do naszego świata.(…) Ogromnie się cieszyła, gdy zagraniczna publiczność myślała, że to oryginalna żydowska klasyka. Nikomu by do głowy nie przyszło, że autorami jest dwójka współczesnych artystów – Osiecka i Konieczny.”
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tlzt.htm
Tematy
śmierć , sztuka , dom , matka , myśl , myślenie , publiczność , dom , głowa , autor , drzwi , wieczór , oryginalny , zostać , naprzeciwko , ogromny , mieszkanie , okres , współczesny , dwójka , pot , nasi , tłumaczenie , artysta , otworzyć , teatr , przyjść , spektaklAndré Ochodlo 3
1963Podobne cytaty
na temat zachowania Grażyny Szapołowskiej, która nie pojawiła się w pracy w teatrze, bo wolała wystąpić w telewizji.
Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html
Źródło: Agnieszka Sztyler, Wyśpiewałam to sobie, „Twój Styl” nr 12, grudzień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128793.html
Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/zbigniew-brzoza