„Panieńskie łowy
Panna, co w trawie ciało wypręża,
Prędzej w niej wilka złapie!… niż męża.”

„Wajdę uwielbiałem za Brzezinę i Panny z Wilka, ale Człowieka z marmuru nie byłem w stanie oglądać.”

„Prędzej strop stawiajcie, cieśle,
Dajcie wiechę na dach.
Już niedługo, panno młoda,
Staniesz ze mną w tych drzwiach.”

„Zaledwo zrodzi się cnota, rodzi przeciwko sobie zawiść; i prędzej spotkasz ciało bez cienia niż cnotę bez zawiści.”

„Jeśli nie wierzysz w duszę, musisz przecież uznać, że ciało twoje żyć będzie jako trawa zielona, jako obłok. Jesteś przecież wodą i prochem.”

„Wtulamy się w siebie
Mąż w żonę
Żona w męża
Jedno ciało
Chronimy się w sobie
Na chwilę przed
Świ(a)tem
Na chwilę
szczęścia”

„Zabiję cię i położę przy tobie ciało zabitego nagiego niewolnika. Wszystkim będzie się zdawało, iż zginęłaś z ręki przyjaciela twego męża, przyłapana na bezecnym cudzołóstwie.”

„Czy ma panna nadzieję, że się panna stanie celem kosmicznego promieniowania, które znacząco podniesie pannie IQ?”

„Masz wszelkie prawo się bać – powiedziała cicho panna Paleforth. – Tylko głupiec może twierdzić, że zło mu niestraszne. Ale każdy z nas prędzej czy później musi stanąć twarzą w twarz ze swoim strachem, inaczej ten strach powróci i zatruje mu całe życie.”

„A czasami przyglądam się trawie. Możliwe, że trawa jednocześnie przygląda się mnie, kto to może wiedzieć?”