„Siła konieczności jest niezwyciężona.”

„Kiedy użycie tej siły jest uprawnione? Odpowiedź libertarianów brzmi: rząd może używać siły tylko dla obrony obywateli przed tymi, którzy gwałcą ich prawa. Zawsze powinno przyjmować się domniemanie o braku uzasadnionego użycia siły, a zatem ciężar dowodu o konieczności użycia siły winien zawsze spoczywać na tych, którzy domagają się działania rządu.”

„Poczucie konieczności dokonania czegoś, co dawałoby szansę wpłynięcia na bieg wydarzeń w pożądanym kierunku. Oswobodzenie Warszawy siłami polskiego żołnierza oraz zainstalowanie w niej części rządu Rzeczypospolitej w postaci KRM dawało istotny atut. Rząd polski na emigracji, z konieczności uczepiony brytyjskiej klamki, stawał się rządem dysponującym stolicą kraju. Mogło to być elementem o decydującym znaczeniu w rozmowach Mikołajczyka ze Stalinem, które rozpoczęły się 30 lipca.”

„Chcesz wiedzieć, jak wyglądała dawna chwała twojego Rzymu? Senatorska godność? Ład obozowy? Dzielność i karność żołnierskiego stanu, jego niezłomna, niezwyciężona odwaga, gdy ruszał do boju?
Spójrz na nasze państwo!
U nas znajdziesz to wszystko. Na nas przeszło wraz z władzą cesarską. Tytuł cesarski nie przypadł nam nagi. Przybył odziany w swą siłę, klejnoty swoje przynosząc ze sobą. Twoi konsulowie są u nas. U nas twój senat. U nas wojsko twoje!”

„Poziom determinacji i mobilizacji, zwłaszcza w USA, jest dzisiaj duży. Prognozy rynkowe mówią o konieczności obniżenia standardu życia w krajach zachodnich o 10–40 proc. To taka katastrofa społeczna, jaką zwykle wywołują wojny. Mamy więc do czynienia z potężnymi, spontanicznymi siłami, które wymuszają reakcje społeczne i zmianę polityczną.”

„Albowiem jeśli z kimkolwiek staczał jakieś boje wiadomo, że wynikały z konieczności, nie z poczucia siły; były narzucone, nie dobrowolne, nie jakby brakowało mu dzielności, lecz ponieważ raczej dbał pilnie o zachowanie [stanu posiadania] aniżeli pragnął [coś] zdobyć. Sądził bowiem, że jest czymś wprost niedorzecznym niezachowanie miary w zdobywaniu skoro w posiadaniu należy zachować pewną miarę…”

„Nie można na siłę być poetą, ale też nie sposób na siłę nim nie być.”

„Król nigdy nie może żałować użycia siły. Bolesna konieczność to konieczność i król nie może się zatrzymać w obliczu żadnej konieczności. Nawet kiedy jest mu niemiła. Nigdy się nie obawialiśmy surowości; król wie, czego potrzebuje naród, naród tego przecież nie wie. Na przykład tego, żeby go ukarać. Musimy stosować się do nakazów. Naszego sumienia i to wszystko. Nigdy nie cierpimy z powodu wymierzenia kary, ponieważ wierzymy w tę karę, mamy całkowite zaufanie do Naszego sumienia. Tak musi być i tak jest.”

„Nie ma materii bez siły! Nie ma siły bez materii.”

„Wadą siły jest nadmierna wiara tylko w siłę.”