„Nie klasyfikowałabym tego filmu. Myślę, że jest to bliskie spojrzenie na inność. Możliwość zatrzymania się i przyjrzenia się człowiekowi. Nie tylko jego opakowaniu, ale przede wszystkim temu, co ma w środku.”

„Chciałabym, aby ludzie przy mojej muzyce odpoczywali, żeby mogli na chwilę się zatrzymać i spojrzeć na siebie i innych z bliska. Muzyka powinna łagodzić obyczaje.”

„Trudno dziś określić, w jakim momencie zacząłem myśleć o kolorze, jako bohaterze filmu. Powoli jednak narastała we mnie niechęć do tradycyjnego filmu rysunkowego, którego wszystkie możliwości zostały wyeksploatowane, a równocześnie coraz bardziej kusiła mnie perspektywa zrobienia filmu, w którym dominantą byłaby barwa.”

„Kiedyś spojrzę pod nogi i nie będzie kłód
W tym momencie myślę: „to by był cud”
A ty myśl dalej, że byś mógł mnie zatrzymać
Bo to nie jest finał, to dopiero się zaczyna”

„Jeśli nie jesteśmy w stanie zaakceptować i pokochać swoich bliskich w ich inności i odmienności, a zamiast tego staramy się ich sobie podporządkować, zawsze ich stracimy.”

„Myślę, że dla nas – dokumentalistów – doświadczenie fabularne jest nieuchronną koniecznością. Oznacza ono przejście do filmu, który by stanowił poszerzenie naszego nawyku czerpania z rzeczywistości o środki filmu fabularnego.”

„Człowiekowi człowiek wciąż jeszcze jest bliższy aniżeli anioł.”

„(…) była w tym spojrzeniu tradycja trzynastu tysięcy lat – sposób myślenia i styl życia tak stare, tak ugruntowane, tak logiczne i spójne, że dawały człowiekowi swobodę, autorytet, perfekcję dzikiego zwierzęcia, wielkiego i dziwnego stworzenia, które przygląda się człowiekowi ze swojej wiecznej teraźniejszości.”

„Tusk jest takim polskim Barackiem Obamą: wyłącznie wytworem medialnym, podanym społeczeństwu w ładnym opakowaniu, ale w środku pustym.”

„Człowiekowi konsekwentnemu łatwiej przychodzi zrezygnować z celu niż ze środków.”