„Wiele źródeł na przykład opisuje w językach angielskim, niemieckim, polskim walki Ariów-Słowian Lechów, inaczej Sarmatów, z legionami rzymskimi w I w. p. n. e. i I w. n. e., a także w IV w. – z cesarzem Walentynianem, na terenie; Galii, tzw. Germanii (ziemie Ariów-Słowian), Bawarii i Szwabii nad rzeką Lech i na Lechowym Polu (Lechfeld), pod miastem Lechów (Augsburg). Opisują to m. in. kronika norymberska, kronika czeska z XI w., roczniki Długosza, kilka kronik tzw. bawarskich, "History of France", "Ancient Gaul" P. Godwina.”

„Kronika norymberska
Dlaczego kronika ta nie jest dostępna dla społeczeństwa i przetłumaczona na j. polski, przynajmniej w partiach, które dotyczą przodków Polaków – Lechów, na przykład walczących w 9 roku z tzw. Marsowym Legionem na Lechowym Polu (Lechfeld) pod miastem Lecha (Augsburg), wysłanym przez cesarza Augusta Oktawiana w celu odebrania tego miasta Lechom?”

„Podam znamienny przykład z rozmowy emailowej z historykiem, który twierdził, że historycy znają kronikę norymberską i nie jest to nic szczególnego.
Na moje pytanie – czy zauważyli zawarte w niej opisy walk Lechów (Lechs) na Lechowym Polu (Lechfeld) w 9 roku z tzw. Marsowym Legionem, przysłanym przez cesarza Augusta Oktawiana w celu odebrania im ich miasta Lecha (obecny Augsburg) oraz (po wybiciu przez Lechów do nogi tego legionu), w tym samym celu w 12 roku – kilku legionów pod wodzą Tyberiusza Klaudiusza, jeszcze zanim został cesarzem i czy poinformowali o tym polskie społeczeństwo, w jakich opracowaniach historycznych oraz kiedy – zapadła cisza i rozmowa się skończyła.”

„My nie odejdziem,
choć odejść możem
i nikt
do pracy
nie goni.
N  a  s  z  e my drzewo
na n  a  s  z  y  m torze
ładujemy na n  a  s  z  e wagony.”

„(…) forma jest naczyniem, którego ściany oddziaływają c h e m i c z n i e na płyn w nim zawarty, zmieniając całkowicie n a t u r ę tego płynu. Inaczej: forma wsiąka w treść i staje się treścią.”

„Burza: b o m b o n i e r k a w chmurach.”

„Rzekł pewien skryba: „Moim zdaniem
poezja nie tyranem jest,
ale t y r a n i e m!””

„Śmigasz w niebie? – W powiewie.
Ukrywasz się jak n i e w i e m.

Czekaj! Skryję się z Tobą,
moja Druga Osobo.

Pryskasz? W morzu migocesz.
Jesteś Blaskiem, czy chłopcem?

Czemu smagasz po oczach
żrącą rózgą warkocza?”

„Ja bardzo przepraszam… tak sobie słucham, co Panowie tutaj mówią… Muszę przyznać… poruszyli Panowie takie bogactwo tematyczne, że aż s t r a c h… znaczy nie s t r a c h w tym rozumieniu, że n i e m o ż n a, ale raczej podziw, że – można…”

„Moje największe odkrycie dotyczy płyty nagrobnej z dedykacją z I wieku, ofiarowanej wraz z grobowcem przez cesarza rzymskiego Tyberiusza Klaudiusza, lechickiemu królowi Awiłłowi Leszkowi, którą zlokalizowałem w kwietniu 2014 roku w Museo del Lapidario di Urbino, Italia. Jej zdjęcie, numer katalogu muzeum i opis włoskich naukowców cofnęły oficjalną historię Polski o 1000 lat, do I wieku p. n. e., kiedy, według moich badań, urodził się Awiłło Leszek, jako syn króla Lecha III Ariowita i Julii Caesaris Major oraz siostrzeniec Juliusza Cezara.”