„Nie jestem panem szuflady własnego biurka. Mój dom wcale nie jest moją twierdzą.”

„Moim domem było i jest moje dzieło.
Obraz, spektakl, teatr, scena.”

„Przy Myśliwieckiej jest mój dom. Jestem w radiu, czyli w domu, czyli w radiu – tak mawiam. Tutaj jest połowa kolekcji moich płyt. I życia.”

„Z mojego domu wyniosłem tyle miłości i ciepła,
Więc sroga mina tutaj jest zbędna, nie pasuje wcale, a wcale.
Więc gdy piszę swoje linijki, nie ma w nich złości, nawet miedzy wierszami.”

„To był mój dyrektor i mój mistrz. Spotkanie z tym wielkim artystą opierało się na pokorze z mojej strony i wzajemnym zaufaniu. Jerzy Grzegorzewski wyjął mnie z szuflady z napisem: „aktorka komediowa” i poszerzył moje emploi o role dramatyczne. Obsadził mnie w roli Jewdochy w Sędziach Wyspiańskiego i zrewidował moje dotychczasowe myślenie o zawodzie.”

„Uwielbiam siedzieć w moim ogrodzie i spoglądać na Pacyfik, popijając kawę. Czuję, że ten dom to mój własny kawałek nieba.”

„Mąż jest panem u siebie… kiedy żony nie ma w domu.”

„Ja jestem człowiekiem rodzinnym. Kocham moją rodzinę. Moja rodzina to podstawa mojego społeczeństwa. Mówi się, że jestem dziwakiem, odmieńcem, ale żadne z moich dzieci nie bierze narkotyków, żadne nie było aresztowane przez policję, żadne nie popełniało samobójstwa, nie uciekało z domu… Ilu z tych konserwatywnych rodziców może tak powiedzieć o swoich dzieciach?”

„Każdy dom, wynajęty czy własny, urządzam, jakby był mój. Życie jest za krótkie, żeby cokolwiek robić w nim byle jak.”

„Scena to mój drugi dom. Tyle samo czasu spędzam podróżując po świecie, co z własną rodziną.”